ارائه مدل ساختاري تاثير نشاط كاري بر نوآوري سازماني با نقش ميانجي خوش بيني سازماني در معلمان مقطع دوم متوسطه شهرستان ساري

Presenting a structural model of the effect of work vitality on organizational innovation with the mediating role of organizational optimism in secondary school teachers of Sari city

هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل ساختاري تاثير نشاط كاري بر نوآوري سازماني با نقش ميانجي خوش بيني سازماني در معلمان مقطع دوم متوسطه شهرستان ساري بود. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي، روش گردآوري داده ها ميداني و از نظر روش اجرا توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه معلمان مقطع دوم متوسطه شهرستان ساري در سال تحصيلي 1401-1402 كه تعداد آن ها برابر 573 نفر بوده با استفاده از جدول كرجسي و مورگان و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي (برحسب جنسيت) تعداد 230 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامههاي استاندارد نشاط كاري كرولف (2007)، نوآوري سازماني ساعتچي و همكاران (1389) و خوش بيني سازماني سليگمن (2008) بود. روايي توسط متخصصان مورد تاييد قرار گرفت، و پايايي از طريق ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب (84/0، 84/0، 86/0 صدم) محاسبه گرديد. تجزيه وتحليل داده ها در بخش توصيفي (فراواني و درصد) و استنباطي (كولموگروف اسميرنف، مدلسازي معادلات ساختاري) به وسيله نرم افزار SPSS و AMOS انجام شد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه نشاط كاري بر نوآوري سازماني و خوش بيني سازماني معلمان تاثير مثبت دارد. هم چنين خوش بيني سازماني بر نوآوري سازماني معلمان تاثير مثبت دارد. علاوه بر اين، متغير خوش بيني سازماني در رابطه بين نشاط كاري و نوآوري سازماني در معلمان نقش ميانجيگري دارد.