پيش‌بيني اميد تحصيلي بر اساس سبك‌هاي اسناد و درگيري تحصيلي

اميد تحصيلي يك مفهوم جديد در روان‌شناسي يادگيري است كه به انگيزش يادگيري مي‌پردازد و مي‌توان شكست و موفقيت تحصيلي را بر مبناي مؤلفه‌هاي آن ارزيابي كرد. پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني اميد تحصيلي براساس سبك‌هاي اسناد و درگيري تحصيلي در دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر قم انجام شد. روش پژوهش همبستگي از نوع رگرسيون بود. جامعه آماري شامل تمامي دختران متوسطه دوم شهر قم بود. 160 نفر به‌روش نمونه‌گيري خوشه‌اي به ‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي اميد به تحصيل، درگيري تحصيلي و سبك‌هاي اسنادي گردآوري و به روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شد. يافته ها نشان داد ميان اميد تحصيلي و درگيري تحصيلي رابطه وجود داشت (05/0≥p، 22/0=r)، ولي ميان اميد تحصيلي و سبك‌هاي اسناد رابطه وجود نداشت. همچنين درگيري تحصيلي توانست 06/0 درصد تغييرات اميد تحصيلي را پيش‌بيني نمايد (01/0≥P ، 267/0=β، 58/2=t). در تبيين عدم رابطه ميان اميد تحصيلي و سبك‌هاي اسناد مي‌توان به مسائل اجتماعي مربوط به كنكور و ادامه تحصيل در ايران اشاره كرد كه تقلب در كنكور و وضعيت اجتماعي- اقتصادي رتبه‌هاي برتر كنكور مي‌تواند اين باور را در قشر وسيعي از دانش‌آموزان ايجاد كند كه تلاش آنها با نتيجه ارتباطي نخواهد داشت.