اطلاعات جمعيت شناختي در بيماران داراي سابقه اقدام به خودكشي مراجعه كننده به بيمارستان هاي اعصاب و روان تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسي اطلاعات جمعيت شناختي در بيماران داراي سابقه اقدام به خودكشي مراجعه كننده به بيمارستان هاي اعصاب و روان تهران انجام شد. نمونه پژوهش شامل 44 بيمار بود كه با روش در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك استفاده شد. داده هاي جمع آوري شده با روش هاي آماري توصيفي و با استفاده از نرم افزار SPSS-23 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. اين پژوهش مويد مطالعات قبلي است و نشان مي دهد كه اقدام به خودكشي در زنان بيشتر است، داشتن فرزند عاملي حفاظت كننده در برابر اقدام به خودكشي است و بيكاري يك عامل خطر براي اقدام به اين رفتار است. در اين مطالعه اقدام به خودكشي در افراد مجرد بيشتر بود كه مي توان آن را به اهميت حمايت اجتماعي به عنوان يك عامل حفاظت كننده در برابر اين رفتار نسبت داد. در مطالعه حاضر، درصد بالاتري از افراد اقدام كننده به خودكشي، داراي تحصيلات ديپلم يا كمتر بودند. شايد بتوان اين نتيجه را با حل مسئله بهتر در مواجهه با مشكلات در افراد داراي تحصيلات بالاتر تبيين كرد يا اينكه افراد اقدام كننده به خودكشي داراي مشكلات روانشناختي هستند كه نه تنها آن ها را مستعد اقدام به اين رفتار مي كند، بلكه آن ها را از ادامه تحصيل نيز بازمي دارد.