ارزيابي تأثير دوره‌هاي آموزشي جمعيت هلال‌احمر استان خراسان رضوي بر نحوۀ ارتباط‌گيري و ارتقاي اخلاق امدادگري

هدف از برگزاري دوره‌هاي آموزشي جمعيت هلال‌احمر، علاوه بر آموزش مهارت‌هاي همگاني در رويارويي با حوادث و سوانح، تربيت امدادگراني است كه بتوانند به عنوان نيروهاي امدادي در سوانح مختلف حضور داشته باشند. ازاين‌رو بهترين جا براي آموزش اخلاق امدادگري و تقويت روحيۀ داوطلبانه و هم‌چنين آموزش نحوۀ ارتباط‌گيري با مصدومان سانحه، دوره‌هاي آموزشي است كه در كنار اولويت‌هاي تعريف‌شده و آموزش مهارت‌هاي امدادي، به روش‌هاي مرتبط با يادگيري نحوۀ ارتقاي اخلاق امدادگران پرداخته شود. با عنايت به شرايط روحي مصدومان و جوّ حاكم بر منطقه يا صحنۀ حادثه، نحوۀ برخورد، ارتباط‌گيري و هم‌چنين برخورداري از روحيۀ داوطلبانه امدادگري، مهم‌ترين ويژگي در صحنۀ حادثه است. در اين پژوهش با توجه به اهميت ايجاد و تقويت اخلاق امدادگري در دوره‌هاي آموزشي برگزارشده در جمعيت هلال‌احمر خراسان رضوي و سنجش ميزان تأثير دوره‌ها بر تقويت روحيۀ داوطلبانۀ امدادگري، با روش توصيفي ـ پيمايشي، پرسش‌نامه‌اي الكترونيكي تعريف شد كه بعد از محاسبۀ ميزان پايايي آن از «آلفاي كرونباخ» با ضريب حدود 89/0، لينك مربوطه از طريق گروه‌ها در شبكه‌هاي اجتماعي ـ كه فراگيران دوره‌هاي آموزشي، امدادگران و نجات‌گران استان خراسان رضوي در آن‌ها عضو بودند ـ قرار گرفت. از پاسخ‌هاي ارسال‌شده و با به‌كارگيري جدول اعداد تصادفي، نمونه‌اي با طبقه‌بندي به حجم 239 انتخاب شد. تحليل داده‌هاي به‌دست‌آمده با محاسبۀ مقدار P-Value در آزمون فرض مناسب نشان داد كه دوره‌هاي آموزشي برگزارشده در جمعيت هلال‌احمر خراسان رضوي بر ارتقاي اخلاق امدادگري و نحوۀ ارتباط‌گيري با مصدومان تأثيرگذار است. هم‌چنين براي اين‌كه نشان دهيم نظرات پاسخ‌گويان تحت تأثير عاملي به جز آموزش‌هايي كه در دوره‌ها داشته‌اند، قرار نگرفته، ارتباط بين مدرك تحصيلي پاسخ‌گويان با نظر آن‌ها در خصوص جدي گرفته‌شدن آموزش اخلاق امدادگري مورد سنجش قرار گرفت كه ارتباط بين آن‌ها با محاسبۀ ضريب هم‌بستگي «ناپارامتري اسپيرمن» مورد تأييد قرار نگرفت.