شناسايي مؤلفه‌هاي رهبري اصيل در عملكرد امدادگران هلال‌احمر قم

امروزه بحران‌هاي طبيعي و غيرطبيعي، پيامدهايي در مقياس‌هاي بزرگ براي ملل و جوامع مختلف ايجاد كرده است. بي‌شك يكي از راه‌‌هاي كاهش اثرات و پيامدهاي اين بلايا، به‌كارگيري نيروهاي سازمان‌هاي امدادرسان در حوادث است. كار امداد و شرايط كاري امدادگر، نيازمند ويژگي‌هايي است كه اصالت را مي‌طلبد. رهبري اصيل با مؤلفه‌هاي اصالت‌محور، از گزينه‌هاي مناسب براي پرورش اصالت و مؤلفه‌هاي آن در ميان امدادگران است. بنابراين، شناسايي مؤلفه‌هاي رهبري اصيل در ميان امدادگران هلال‌احمر ضرورت دارد. با توجه به اين‌كه هيچ پژوهشي به شناسايي مؤلفه‌هاي رهبري اصيل در ميان امدادگران هلال‌احمر نپرداخته است، هدف پژوهش حاضر، شناسايي مؤلفه‌هاي رهبري اصيل در عملكرد امدادگران هلال‌احمر است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربرد و نحوۀ گردآوري داده‌ها، توصيفي- پيمايشي است كه به روش تحليل محتواي كيفي اجرا شده است. جامعۀ آماري پژوهش خبرگان در حوزۀ رفتار سازماني و مسلط به حوزۀ موضوعي رهبري اصيل انتخاب شدند كه با محيط و نوع فعاليت امدادگران هلال‌احمر آشنايي كامل داشتند. از بين افراد جامعه، با معيار اشباع نظري و به روش قضاوتي، نمونه‌اي به حجم شانزده نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه نيمه‌ساختاريافته بود كه بر اساس چهار بعد خودآگاهي، شفافيت ارتباطي، چشم‌انداز اخلاقي دروني‌شده و پردازش متوازن اطلاعات معرفي‌شده توسط آووليو و همكاران (2008م)، انجام گرفت و براي تحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه‌ها از روش تحليل محتواي كيفي استفاده شد. بر اساس نتايج، در مجموع 25 مؤلفۀ رهبري اصيل در عملكرد امدادگران در چهار بعد يادشده شناسايي شد.