ريز پهنه بندي خطر زمين لغزش در استان مازندران به روش اصلاح شده

زمين لغزش ها از بلاياي مهم طبيعي به شمار مي روند كه رخداد آن ها در مناطق كوهستاني كشورمان به ويژه در دو ناحيه البرز و زاگرس، گاهي خسارت-هاي قابل ملاحظه اي به بار آورده است. شناخت عوامل موثر بر وقوع زمين لغزش و ارزيابي مناطق مختلف از نظر احتمال وقوع آن، از مهم ترين اقدامات براي كاهش خسارات زمين لغزش به شمار مي رود. تهيه نقشه پهنه بندي زمين لغزش اين امكان را فراهم مي سازد كه خطر وقوع زمين لغزش در نواحي مختلف شناسايي شود. در اين پژوهش ابتدا روش حائري-سميعي (1376) اصلاح و به روز شد و سپس با استفاده از اين روش اصلاح شده به پهنه بندي استان مازندران از نظر خطر زمين لغزش پرداخته شد. در اين روش، هشت عامل موثر بر وقوع زمين‌لغزش شامل ليتولوژي (جنس مصالح تشكيل دهنده)، زاويه شيب، طول گسل، طول راه، طول رودخانه، متوسط بارندگي، شدت بارندگي و شدت زمين لرزه، معرفي و ارزيابي شدند. هر يك از عوامل ذكر شده رده-بندي و سپس با يك ديگر تركيب شدند و صحت و مناسب بودن اين تركيب در يك منطقه از مازندران كنترل، اصلاح و نهايي شد. در نهايت نقشه پهنه‌بندي سطح كل استان مازندران از نظر خطر زمين لغزش بدست آمد. مطابق نقشه ارائه شده، خطر زمين لغزش براي حدود يك چهارم از مساحت استان مازندران ناچيز است. 15 درصد از مساحت اين استان در وضعيت خطر زمين لغزش كم و نسبتا كم، حدود 31 درصد در وضعيت خطر متوسط و حدود 29 درصد در رده خطر نسبتا زياد تا بسيار زياد قرار دارد.