بررسي تاثير حلال بر رفتار آنتي اكسيداني پلاروگونيدين به روش محاسباتي طبق نظريه تابعيت چگالي

Investigating the effect of solvent on the antioxidant behavior of polarogonidin by computational method according to density functional theory

پلارگونيدين يك آنتوسيانين است كه به ميزان فراوان در گياهان و ميوه هاي رنگي وجود داشته و نقش آنتي اكسيداني را در موجودات زنده ارائه مي دهد. آزمايش‌هاي الكتروشيميايي نشان مي‌دهد كه مكانيسم اكسيداسيون پلارگونيدين در مراحل متوالي مرتبط با گروه‌هاي هيدروكسي انجام مي‌شود و اكسيداسيون وابسته به pH است. آنتي اكسيدان ها مانند پلارگونيدين يا اسيد اسكوربيك (ويتامين C ) واكنش هاي زنجيره اي را خاتمه مي دهند6-2. پلارگونيدين يك تركيب مهم با خواص دارويي بسياري ميباشد كه يكي از خواص مهم آن خاصيت آنتي اكسيداني آن ميباشد كه موجب كاربرد گسترده اين تركيب شده است. در اين تحقيق با استفاده از شيمي محاسباتي كه عموماً با استفاده از اصول رياضي و تئوري به حل مسائل شيمي ميپردازد، ساختار پلارگونيدين با استفاده از نرم افزار گوسين 2003 و از طريق نظريه تابعي دانسيته DFT به روش B3LYP و سري پايه G311-6و مدل هاي IEFPCM و CPCM براي تعيين انرژي حلال محاسبه شدند. سپس با استفاده از روابط شيمي فيزيكي انرژي آزاد گيبس آنها بدست آمده به طور تئوري، تبديل به پتانسيل نيم موج شد و خاصيت آنتي اكسيداني پلارگونيدين در حلال هاي )اتانول، استونيتريل و استون( مورد بررسي قرار گرفت. مقادير پتانسيل نيم موج پلارگونيدين با روشهاي IEF-PCM و CPCM براي حلال اتانول بيشترين مقدار بدست آمد. هرچه پتانسيل نيم موج منفي تر باشد خاصيت آنتي اكسيداني بيشترمي شود.