ارزيابي مدل هاي ماشين بردار پشتيبان و رگرسيون چند متغيره در برآورد تبخير و تعرق مرجع روزانه به كمك داده هاي دما و سرعت باد

برآورد دقيق تبخير و تعرق مرجع، پيش نياز دستيابي به توسعه پايدار، طراحي طرح هاي آبياري و استفاده بهينه از منابع آب است. در اين تحقيق به ارزيابي مدل هاي ماشين بردار پشتيبان (SVM) و رگرسيون چند متغيره (MLR) در برآورد تبخير و تعرق مرجع روزانه به كمك داده ها دما و سرعت باد پرداخته شد. داده هاي مورد استفاده در اين تحقيق دماي حداقل و حداكثر و سرعت باد در ارتفاع دومتري در بازه ي زماني 2020-2016 از ايستگاه سينوپتيك كوهرنگ مي باشند. براي ارزيابي مدل ها از روش پنمن مونتيث فائو استفاده گرديد. به منظور مقايسه مدل هاي مختلف ازشاخص هاي آماري ضريب همبستگي (R)، قدرمطلق خطا (MAE) و مجذور ميانگين مربعات خطا (RMSE) استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه مدل هاي ماشين بردار پشتيبان (SVM) نسبت به مدل رگرسيون چند متغيره (MLR) دقت بالاتري در برآورد تبخير و تعرق دارد. اين تحقيق مدل ماشين بردار پشتيبان را براي برآورد تبخير و تعرق در اين منطقه توصيه مي كند.