بررسي تاثير هوش سازماني بر يادگيري سازماني (مطالعه ي موردي: كاركنان سازمان آموزش و پرورش شهرستان فيض آباد)

اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ هاي ﻳﺎدگيري اﻋﻀﺎي ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راه براي ﺑﻘﺎي ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ در ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت و همچنين پاﺳﺦ به ﺗﻬﺪﻳﺪات و بهره ﺑﺮداري از ﻓﺮﺻﺖﻫﺎ و اﻳﺠاد نوآوري به ﺷﻜﻞﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﺷﺪ. با توجه به اهميت متغير يادگيري سازماني متغيرهاي مختلف ديگري نيز بر روند بهبود يادگيري سازماني مي تواند تاثير گذار باشد كه از جمله ي اين متغيرها مي توان به هوش سازماني اشاره كرد. از ديدگاه چو، هوش سازماني، فرآيند يادگيري است كه شامل توسعه رفتار انطباقي براي استفاده از درك و حافظه سازماني است. هدف از تحقيق بررسي تاثير هوش سازماني بر يادگيري سازماني كاركنان سازمان آموزش و پرورش شهرستان فيض آباد است. اين پژوهش از دسته تحقيقات كمي از نوع كاربردي و به روش توصيفي به انجام رسيده است. جامعه ي آماري پژوهش كليه ي كاركنان سازمان آموزش و پرورش شهرستان فيض آباد برابر با 1300 نفر بود كه طبق فرمول كوكران تعداد 297 نفر به عنوان نمونه ي آماري انتخاب شدند. روش نمونه گيري در اين پژوهش تصادفي ساده بود. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي استاندارد هوش سازماني آلبرخت(2002) و نيفه(1996) و گومز و همكاران(2005) استفاده شد. ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه ها به ترتيب87/0، 84/0 و 81/0 بوده است لذا پايايي پرسشنامه ها تاييد شد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه هوش سازماني با يادگيري سازماني رابطه مثبت و معناداري دارد.