اعتباريابي مدل عوامل حياتي موفقيت در آموزش هاي مجازي مبتني بر خودارزيابي و خودپيروي يادگيرنده

هدف از اين مطالعه اعتباريابي مدل عوامل حياتي موفقيت در يادگيري الكترونيك مبتني بر خود ارزيابي و خودپيروي يادگيرنده مي باشد. پژوهش حاضر پژوهشي كاربردي مي باشد و از طرح تحقيق كمي در اين پژوهش استفاده شده است. به لحاظ روش از نوع پژوهش هاي توصيفي - همبستگي و روش مدلسازي معادلات ساختاري است. وجامعه آماري تحقيق شامل كليه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان كه تعداد آن ها 12668 نفر در سال 1399 بوده است. تعداد نمونه مورد مطالعه در اين تحقيق 375 نفر از دانشجويان اين دانشگاه بود كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند.. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخته بر اساس داده هاي حاصل از بخش كيفي استفاده گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از دو نرم افزار 20spss و 2Smart PLS استفاده شد. با استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري حداقل مجذورات جزئي به بررسي مدل مفهومي پژوهش پرداخته شده است تا با استفاده از نتايج آزمون به بررسي روابط بين متغيرهاي پژوهش، بررسي برازش مدل اندازه گيري و مدل ساختاري و كيفيت مدل كلي پرداخته شود. پس از تأييد برازش مدل اندازه گيري و مدل ساختاري به بررسي اثرات مستقيم متغيرهاي پژوهش بر موفقيت در يادگيري الكترونيك پرداخته شده است. نتايج نشان داد كه خودارزيابي و خودپيروي داراي اثركل معنادار و مثبت بر موفقيت در يادگيري الكترونيك ( P 05/0) است، بدين معنا كه با افزايش خودپيروي و خودارزيابي، موفقيت در يادگيري الكترونيك افزايش خواهد يافت. بر اساس نتايج پژوهش حاضر، خود پيروي و خودارزيابي يادگيرنده از مولفه هاي اثر گذار در موفقيت در يادگيري الكترونيكي محسوب مي شوند و مدل پيشنهادي 82 درصد از واريانس موفقيت در يادگيري الكترونيك را تبيين مي كند.