شناسايي ميزان اضطراب پژوهشي دانشجويان و راهكارهاي كاهش آن: مطالعه اي با رويكرد تبييني

مقدمه: پرورش دانشجويان پژوهشگر و توانا به فعاليّت هاي پژوهشي از اهداف آموزش عالي كشورها مي باشد. در اين ميان كاهش اضطراب پژوهشي دانشجويان از اهميّت ويژه اي برخوردار است. اهداف: هدف تحقيق حاضر شناسايي ميزان اضطراب پژوهشي دانشجويان تحصيلات تكميلي و ارائه راهكارهايي براي كاهش آن مي باشد. روش شناسي: روش تحقيق حاضر با توجه به ماهيّت، هدف ها و سؤالات پژوهش آميخته و از نوع طرح تبييني است. اين پژوهش ازنظر هدف جزو پژوهش هاي كاربردي است. جامعه آماري موردمطالعه در اين پژوهش شامل تمامي دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشكده علوم انساني دانشگاه آزاد اسلامي واحد تربت حيدريه در سال تحصيلي 02-1401 بودند كه تعدادشان 214 گزارش شد. براي سنجش ميزان اضطراب پژوهشي دانشجويان در مرحله اول(كمي) پژوهش از پرسشنامه انكبوزي (2013) استفاده شد. در مرحله دوم پژوهش(كيفي) با توجه به يافته هاي مرحله اول نمونه گيري هدفمند انجام گرفت و داده ها ، از طريق مصاحبه نيمه‌ساختار يافته جمع آوري شدند. تحليل داده ها از طريق كد گزاري موضوعي انجام شد. يافته ها: نتايج مرحله اول نشان داد ميانگين اضطراب پژوهشي دانشجويان بالاتر از حد متوسط است. در ادامه با توجه به اينكه در تمام زيرمؤلفه ها به جز درس روش تحقيق ميانگين اضطراب دانشجويان بالا گزارش شد؛ مرحله دوم پژوهش(مرحله كيفي) جهت بررسي راهكارهاي كاهش اضطراب پژوهشي از ديدگاه دانشجويان تحصيلات تكميلي شكل گرفت. نتيجه گيري: در شكل گيري اضطراب پژوهشي دانشجويان عوامل انساني و سازماني زيادي دخيل هستند كه با توجه به آنها بايد زمينه كاهش اضطراب دانشجويان را فراهم ساخت.