بررسي تاثير رويكرد محتوايي آموزش تفكر (با استفاده از يادگيري الكترونيكي) بر شادابي اجتماعي و مسئوليت پذيري اجتماعي كاركنان زن شبكه بهداشت و درمان شهرستان كاشمر

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير رويكرد محتوايي آموزش تفكر (با استفاده از يادگيري الكترونيكي) بر شادابي اجتماعي و مسئوليت پذيري اجتماعي كاركنان زن شبكه بهداشت و درمان شهرستان كاشمر بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه كاركنان زن شبكه بهداشت و درمان شهرستان كاشمر در سال در سال 1402 بود، كه از اين جامعه تعداد 30 كاركنان زن شبكه بهداشت و درمان، به روش نمونه گيري دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند (هر گروه 15 نفر). هر دو گروه در ابتدا به پرسشنامه هاي پرسشنامه شادابي اجتماعي ارجيل و همكاران (2002) و پرسشنامه مسئوليت پذيري اجتماعي هاريسون و گاف (۱۹۵۱) پاسخ دادند (پيش آزمون). سپس گروه آزمايش تحت تاثير رويكرد محتوايي آموزش تفكر اكبري (۱۳۹۳) به مدت 8 جلسه قرار گرفتند و گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. در پايان مجدد هر دو گروه به ابزارهاي پژوهش پاسخ دادند (پس آزمون). داده هاي جمع آوري شده با نرم افزار SPSS-25 و تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تجزيه و تحليل كواريانس نشان داد رويكرد محتوايي آموزش تفكر (با استفاده از يادگيري الكترونيكي) بر شادابي اجتماعي و مسئوليت پذيري اجتماعي كاركنان زن شبكه بهداشت و درمان شهرستان كاشمر موثر است.