بررسي نقش دوره هاي آموزش مجازي بر توانمندسازي شغلي كاركنان شركت آب و فاضلاب شهر تربت حيدريه

يادگيري تا سال ها پيش تنها محدود به حضور فيزيكي در كلاسهاي مختلف بود. اين نوع از آموزش محدوديت هاي زيادي از جمله عدم دسترسي يكسان تمامي افراد به دوره ها و آموزش هاي مختلف، صرف وقت و هزينه زياد، عدم توانايي استفاده كارمندان و افراد شاغل و غيره بود. يادگيري مستقل، يكي از مهمترين آيتمهاي آموزشي است كه زماني كه فرد به آن دست يافت، مي تواند تا پايان عمر بسته به توان ذهني و موقعيت خود به يادگيري مباحث علمي بپردازد. در جريان يادگيري مستقل فرد بايد بر اساس نيازها و ويژگي هاي خود مطالب آموزشي را دنبال كند. زماني كه افراد در فضاي مجازي به پيگيري مطالب مي پردازد، تلاش مي كند با آزمون و خطاهاي بسيار و بدون اتكا به آموزش دهنده مسائل را حل كند و براي مباحث جديد آماده شود. در اين جريان است كه او رفته رفته به توانمندي و يادگيري مستقل دست مي يابد. بر اين اساس هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش دوره هاي آموزش مجازي بر توانمندسازي شغلي كاركنان شركت اب و فاضلاب شهر تربت حيدريه بود. جامعه ي آماري اين پژوهش پيمايشي كليه ي كاركنان شركت اب و فاضلاب شهر تربت حيدريه بوده اند كه از اين ميان تعداد 100 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابزار جمع آوري دادهها، پرسشنامه ي توانمندسازي شغلي اسپريتزر و ميشرا و پرسشنامه محقق ساخته قبل و بعد از آموزش پاسخ دادند. نتايج حاصل از ارزيابي كيفيت آموزش مجازي نشان داد كه كيفيت اين آموزش ها از نظر كاركنان در حد نسبتاً مطلوبي مي باشد. نتايج مقايسه ي ميانگين زوجي ابعاد توانمندسازي شغلي قبل و بعد از شركت در اين دوره ها نشان داد كه احساس شايستگي، خودمختاري و تأثيرگذاري بعد از شركت در دوره ها به طور معناداري افزايش يافته است. نتايج حاصل از تحليل همبستگي بين متغيرها حاكي از آن بود كه بين متغير كيفيت آموزش مجازي و توانمندسازي شغلي كاركنان رابطه-ي مثبت و معناداري وجود دارد همچنين نتايج حاصل از تحليل مدل رگرسيوني نيز نشان داد كه متغير كيفيت آموزش مجازي به عنوان مهمترين متغير پيش بيني كننده ي توانمندسازي شغلي كاركنان مي باشد.