ابعاد برنامه هاي توسعه حرفه اي كاركنان در سازمان: رويكرد تحليل مضمون

اين پژوهش با رويكرد كيفي و با روش تحليل مضمون انجام گرفت. جامعه ي آماري شامل كليه اساتيد و متخصصان در زمينه مديريت منابع انساني در سازمان ها هستند كه از طريق نمونه‌گيري هدفمند از نوع ملاك ‌محور انتخاب شدند. داده ها از طريق مصاحبه ي نيمه‌ساختار‌يافته با هفده نفر از متخصصان جمع آوري شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل مضامين فراگير، سازمان دهنده و پايه استفاده شد. براي تأمين روايي و پايايي از معيارهاي لينكن و كوبا استفاده شد. نتايج پژوهش نشان‌دهنده ي سه مقوله منتخب است مؤلفه هاي بُعد فردي(مشتمل بر محورهاي خودانگيختگي كارمند، تعامل گرايي كارمند در زمينه توسعه حرفه اي، استقلال كارمند در يادگيري، تعهد كارمند در زمينه حرفه و مباني ديني اجتماعي، ابعاد شخصيتي كارمند، مهارت هاي حرفه اي كارمند، مهارت هاي ارتباطي كارمند در زمينه كاري و آراسته بودن كارمند به فضائل انساني) و بُعد برنامه اي( مشتمل بر محورهايي چون مديريت دانش، برنامه هاي درسي محيط كار در سازمان، واقع گرايي برنامه ها و مبتني كردن آن با طرح هايي چون جانشين پروري، در زمينه ويژگي هاي برنامه نيز مؤلفه هايي چون انعطاف پذير، مشاركتي، انگيزش بخش، محيط محور و پژوهش محور و در زمينه ارزشيابي شاخص هايي چون استمرار در ارزشيابي، جامعيت در ارزشيابي و اعتدال در ارزشيابي) و بُعد سازماني (مشتمل بر محورهايي چون نظارت و ارزيابي برنامه هاي توسعه حرفه اي، مديريت درست منابع انساني در سازمان و پشتيباني) سازمان يافت. با توجه به يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه در زمينه توسعه حرفه اي كاركنان ابعاد مختلف فردي، سازماني و برنامه اي مؤثر است.