امكان سنجي انتقال گاز طبيعي مايع از طريق حمل ونقل دريايي (شركت ملي نفتكش ايران)

Feasibility study of LNG gas through maritime transportation(NITC)

پژوهش حاضر با هدف امكان سنجي انتقال گاز طبيعي مايع از طريق حمل ونقل دريايي(مطالعه موردي شركت ملي نفتكش ايران) انجام گرفته است.روش بر حسب هدف،كاربردي است،نوع داده ها،كمّي است،زمان گردآوري داده مقطعي است و روش گردآوري داده يا ماهيت و روش پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي است.جامعه آماري حاضر شامل مديران و كاركنان شركت ملي نفت كش در سال 1402 مي باشد كه طبق آمار كل برابر با 780 اعلام شده است.روش نمونه گيري تصادفي ساده بوده و با جدول نمونه گيري كرجسي و مورگان بالاترين تعداد نمونه 258 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.روش جمع آوري داده ها به دو صورت ميداني و كتابخانه اي مي باشد.در پژوهش فوق براي گردآوري داده ها از پرسشنامه استاندارد اتحاديه اروپا براي انجمن انرژي در سال( 2020) استفاده گرديد و تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از نرم افزار آماري اس پي اس و ليزرل استفاده شد.در قسمت آمار توصيفي از «فراواني،فراواني تجمعي،ميانگين،انحراف معيار،كمترين نمره و بيشترين نمره و در قسمت آمار استنباطي از «ضريب همبستگي، رگرسيون چندگانه» در سطح معناداري 05/0 و استفاده از نرم افزار ليزرل جهت معادلات ساختاري استفاده شد.با توجه به اهميت گاز طبيعي به عنوان يكي از منابع مهم انرژي و روند رو به رشد مصرف آن در جهان و نيز با توجه به در دست داشتن ذخاير عظيم گاز طبيعي،ضرورت ساخت تجهيزات توليد،فرآوري و مهم تر از آن انتقال گاز طبيعي به بازار مصرف افزايش مي يابد.اهميت رو به افزايش گاز طبيعي به عنوان يكي از حامل هاي تميز انرژي و وجود منابع عظيم آن در جهان،كشورها را به شناسايي،اكتشاف،بهره برداري،توليد و تجارت گاز طبيعي تشويق و ترغيب كرده است.