امكان سنجي استفاده از لوله حرارتي به منظور افزايش عملكرد حرارتي كندانسور هوايي از نوع V

مهم‎ترين نقطه ضعف كندانسورهاي هوايي، تاثيرپذيري شديد از دماي محيطي مي‎باشد. اين تاثيرپذيري مي‎تواند منجر به افت شديد عملكرد حرارتي كندانسورهاي هوايي در فصل تابستان شود. هدف اصلي مقاله حاضر افزايش عملكرد حرارتي يك سلول كندانسور هوايي V شكل با اضافه نمودن لوله هاي حرارتي به آن در دماهاي محيطي مختلف مي باشد. براي نيل به اين هدف، از ابزار ديناميك سيالات محاسباتي استفاده شده است. در مدل هاي عددي، معمولا لوله حرارتي به عنوان يك جامد فلزي كه ضريب هدايت حرارتي آن بسيار بالا مي باشد در نظر گرفته مي شود. لذا در اين پژوهش شبيه-سازي پديده جريان دو فازي درون لوله حرارتي انجام نمي شود و كل لوله حرارتي به صورت فلزي با ضريب هدايت حرارتي بالا فرض مي شود. عملكرد كندانسور هوايي با اضافه نمودن لوله هاي حرارتي در دماي محيطي مختلف شبيه سازي شده و عملكرد كندانسور هوايي مورد بررسي عددي قرار گرفته است. نتايج شبيه سازي عددي نشان مي دهد كمترين و بيشترين مقدار افزايش عملكرد حرارتي كندانسور هوايي در حضور لوله هاي حرارتي به ترتيب در دماي 15 درجه سانتي گراد و دماي 35 درجه سانتي گراد اتفاق مي افتد.