تاثير محدوديت‌هاي ناشي از همه‌گيري كوويد-19 بر آلودگي هواي شهر اصفهان

در جريان شيوع كوويد-19 بسياري از فعاليت ها كاهش يافت و محدوديت‌هاي تردد و ممنوعيت‌هاي ترافيكي زيادي در شهرها ايجاد شد. به همين جهت انتظار مي رفت كه آلودگي هواي كلان‌شهرها نظير اصفهان كاهش يابد. در اين تحقيق تاثير محدوديت‌هاي ناشي از همه‌گيري كوويد-19 بر آلودگي هواي شهر اصفهان با استفاده از تصاوير ماهواره اي و مقايسه با سياهه انتشار مورد بررسي قرار گرفت و نتايج براي چهار آلاينده معيار دي اكسيد نيتروژن، مونواكسيد كربن، دي اكسيد گوگرد و ذرات معلق و آلاينده ازون گزارش شد. براي آلاينده دي اكسيد نيتروژن كه خودرو‌ها نقش مهمي در انتشار آن دارند، نتايج نشان دهنده افزايش ميانگين غلظت يكساله اين آلاينده در مقايسه سال 1399(شيوع كرونا) با سال 1398(قبل از شيوع كرونا) است و تنها براي اوايل فروردين سال 1399 كه قرنطينه كامل انجام شد، كاهش غلظت اين آلاينده مشاهده شد. براي آلاينده مونواكسيد كربن نتايج بيانگر تاييد كاهش ترددها در سال 1399 و افزايش آن در سال 1400 است. همچنين براي آلاينده دي اكسيد گوگرد كه بيشتر ناشي از فعاليت صنايع بزرگ هست تغييري در غلظت اين آلاينده با توجه به كاهش نيافتن فعاليت اين صنايع مشاهده نشد. بنابراين شيوع كرونا و محدوديت هاي ناشي از آن تنها در اوايل فروردين سال 1399 موثر بوده و به طور كلي تاثيري بر فعاليت هاي انساني و در نتيجه آلودگي هوا شهر اصفهان نداشته است.