ارائه الگوريتم ناوبري مدل مبنا به‌منظور افزايش بهبود دقت اندازه‌گيري سيستم تعيين وضعيت و سمت در حين مانور يك پرنده بدون سرنشين بال ثابت

سيستم تعيين وضعيت و سمت قادر به تامين اطلاعات وضعيت پرنده با نرخ بالا و بدون هيچگونه منبع خارجي است. اما، خطاي اندازه‌گيري اين سيستم در حين مانور پرنده افزايش مي‌يابد. از اين‌رو، هدف اين مقاله ارائه يك روش جديد به‌منظور افزايش بهبود دقت سيستم تعيين وضعيت و سمت برمبناي استفاده از مدل ديناميكي پرنده و بدون اندازه‌گيري مستقيم از سيستم موقعيت‌ياب جهاني است. به اين‌منظور، ساختار ناوبري مدل مبنا بر مبناي مدل حركت انتقالي پرنده و نيز اندازه‌گيري سنسورهاي شتاب‌سنج و جايرونرخي ارزان قيمت به‌منظور تخمين دقيق سرعت‌‌‌ و شتاب‌هاي زميني پرنده طراحي شده‌است. سپس، با استفاده از نتايج تخمين همراه با خروجي سنسور شتاب‌سنج، زواياي رول و پيچ پرنده به‌صورت دقيق اندازه‌گيري شده‌است. در گام بعد، زواياي رول وپيچ اندازه‌گيري‌شده و زاويه ياو، كه از سنسور مگنتومتر حاصل مي‌شود، به عنوان بردار مشاهدات سيستم تعيين وضعيت و سمت استفاده شده‌است تا ناوبري مدل‌مبنا محقق شود. در نهايت، نتايج روش ناوبري مدل مبنا به‌منظور افزايش دقت تخمين سيستم تعيين وضعيت و سمت در حين فرود پرنده با انجام شبيه‌سازي بررسي شده‌است. نتايج حاكي از عملكرد مناسب روش ناوبري مدل مبنا به‌منظور افزايش بهبود دقت اندازه‌گيري سيستم تعيين وضعيت و سمت در حين مانور پرنده بدون سرنشين است.