بررسي راهكارهاي نوين آموزشي در نظام آموزش و پرورش

در طول ساليان متمادي تغييرات قابل توجهي در سبك تدريس ايجاد شده، اما با اين وجود بخش هايي از آموزش همچنان تكرار مي شوند. يك نكته مهم اين است كه در شيوه هاي نوين آموزشي با همه فراگيران به يك سبك رفتار نمي شود. لذا هدف از پژوهش حاضر «بررسي راهكارهاي نوين آموزشي در نظام آموزش و پرورش» مي باشد. . روش پژوهش حاضر از نوع كيفي بوده و شيوه‌ گردآوري داده‌ها نيز مبتني بر شيوه‌ كتابخانه‌اي و اسنادي مي‌باشد كه اين داده‌هاي به دست آمده با رويكرد توصيفي – تحليلي در راستاي رسيدن به موضوع پژوهش حاضر مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه شيوه هاي نوين آموزشي علاوه بر تلاش براي پيشرفت و رسيدن به هدف متعالي يادگيري و افزايش سطح سواداجتماعي، كمك شاياني به افزايش جذابيت كلاس و مربي خواهند كرد. از اين رو در كلاس هايي با شيوه هاي نوين آموزشي دانش آموزان در هر سني هم كه باشند هرگز سال هاي تحصيلشان را فراموش نخواهند كرد. همين امر سبب مي شود مهارت دانش آموزان افزايش يابد و آن ها را براي مقابله با هر نوع چالشي آماده مي كند و با دانستن انواع روش تدريس نوين در ابتدايي نيز مي‌توانيد خلاقيت اثربخش در دانش‌آموزان ايجاد كنيد و پاسخ نيازها و چالش‌هاي شاگردان را با روش‌هاي نوين تدريس بدهيد.