رابطه آموزش هاي فني و حرفه اي با كارآفريني و اشتغال

هدف از اين تحقيق بررسي رابطه آموزش هاي فني وحرفه اي و اشتغال در بازار كار از ديدگاه مديران صنايع و مربيان فني وحرفه اي در شهرستان محمودآباد مي باشد. پژوهش حاضر از نوع پيمايشي است. جامعه آماري 50 نفر شامل 25 نفر مديران صنايع و 25 نفر مربيان فني وحرفه اي كه با روش سرشماري همه انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از دو پرسشنامه محقق ساخته كه شامل 51 سوال فني حرفه اي وكارآفريني واشتغال زايي بود استفاده شد. كه همگي از اعتبار قابل قبولي برخوردارند، پژوهش حاضر از نوع همبستگي است كه براي تجزيه وتحليل داده ها از روشهاي آمار توصيفي همچون (فراواني درصد، ميانگين و انحراف معيار) و از روش هاي آمار استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، تحليل واريانس چند متغيري، آزمون تعقيبي شفه و LSD و روش هاي آلفاي كرونباخ و تصنيف) براي محاسبه استفاده شده است. نتايج تحليل داده ها نشان داد كه رابطه ميان آموزشهاي فني وحرفه اي بر كارآفريني و ايجاد اشتغال در بازار كار از ديدگاه مديران صنايع و مربيان فني و حرفه اي در سطح 5% رابطه معني داري وجود دارد. كه براي افزايش آن نياز به حمايت دولت در توسعه كارآفريني مي باشد. بطور كلي بر اساس پژوهش هايي كه با هدف بررسي تنگناهاي توسعه كارآفريني در ايران انجام شده، هم در سطح كلان و هم در سطح واحدهاي كسب و كار، بستر مناسب براي توسعه كارآفريني وجود ندارد و لازم است تا اقدامات جدي در هر دو زمينه صورت گيرد.