دانشكده علوم كرمانشاهان و مناسبات بين‎ المللي (1351-1355)

فعاليت‎ هاي آموزش عالي در كرمانشاه با مؤسسه غيرانتفاعي دانشكده علوم كرمانشاهان در سال 1351 آغاز شد. اين دانشكده دو سال بعد به‌شكلي فرمايشي و دستوري مبناي تأسيس طرح جامع دانشگاه رازي به‌عنوان يك دانشگاه منطقه‎ اي در غرب كشور قرار گرفت. در نگاه اوليه در تأسيس دانشكده علوم كرمانشاهان افق چندان روشني براي توسعه و گسترش آموزش عالي و ارتقاء اين‌گونه آموزش ‎ها از وضعيتي محلي به سطوح ملي و بين‎ المللي ترسيم نشده بود باوجود فقدان برنامه و چشم ‎انداز مشخص در اين زمينه، دو سال بعد دانشكده علوم كرمانشاهان به‌عنوان سكوي تأسيس دانشگاه رازي، افق ‎ها و چشم ‎اندازهاي نويني را مد نظر قرار داد و با نگاهي منطقه ‎اي، ملي و بين ‎المللي سياست‌هاي آموزشي و برنامه‎ ريزي علمي خود را در قالب طرح جامع دانشكده علوم دانشگاه رازي بازتعريف كرد. پرسش اساسي در اين پژوهش آن است كه دانشكده علوم كرمانشاهان تا زمان افتتاح دانشگاه رازي چه مناسبات و سياست ‎هاي علمي در عرصه بين ‎المللي اتخاذ كرده و از چه طرقي براي استفاده از ظرفيت‎ هاي بين‎ المللي براي تقويت ابعاد علمي و آموزشي دانشكده علوم كرمانشاهان استفاده كرده است. اين جستار با بهره ‎گيري از روش‎ هاي توصيفي و اسنادي به بررسي روند شكل‎ گيري مناسبات بين‎ المللي اين نهاد علمي در نخستين دوره فعاليت‎ هاي دانشگاه با تكيه بر دوره رياست دكتر عبدالعلي گويا در دانشكده علوم كرمانشاهان مي‌پردازد.