اقدام پژوهي: چگونه توانستم با استفاده از ارتباط، اضطراب دانش آموزان پايه هفتم را در كلاس رياضي كاهش دهم؟

درس رياضي با وجود سرد و بي روح بودن و سختي در يادگيري و ديد منفي دانش آموزان و خانواده ها نسبت به آن، اضطراب بيشتري ايجاد مي كند كه نيازمند ارتباطي فراتر از ساير دروس دارد. از اين جهت موضوع را مورد پژوهش قرار دادم كه در طول مدت بيماري كرونا، ويدئوهاي فضاي مجازي و آموزش هاي تلويزيوني در نتيجه گرفتن دانش آموزان در درس رياضي كافي نبود و درخواست برقراري كلاس حضوري و خصوصي زياد بود و اين مساله نشان دهنده اين است كه عدم ارتباط معلم و دانش آموز تاثير به سزايي در افزايش اضطراب و به سبب آن افت تحصيلي دارد و ما بر اين شديم تا بفهميم چه نوع ارتباطي باعث كاهش اضطراب و افزايش پيشرفت تحصيلي درس رياضي مي شود. جامعه آماري اين پژوهش دانش آموزان پايه هفتم مقطع متوسطه دوره اول دبيرستان دولتي شهيد بهشتي در سال تحصيلي 1402-1401 است. ابزار مورد استفاده براي جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش مشاهدات محقق و مصاحبه نيمه ساختار يافته با دبيران و دانش آموزان و مطالعه مقالات و منابع معتبر علمي مي باشد و اطلاعات آن به شيوه ي توصيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتيجه تحقيقات، مدارك و شواهد موجود دليلي بر نقش موثر ارتباط معلم-دانش آموز بر كاهش اضطراب دانش آموزان و پيشرفت تحصيلي آنان در درس رياضي است.