بررسي رابطه هوش معنوي با تاب آوري و همدلي دانش آموزان

پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بوده و جامعه آماري آن كليه دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان بهشهر بودند كه از ميان آنها 194 نفر از طريق نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. آزمودني ها 97 نفر زن و 97 نفر مرد بودند كه به پرسشنامه هوش معنوي كينگ، پرسشنامه همدلي مهرابيان و پرسشنامه تاب آوري كـونـور و ديـويدسون پـاسخ دادنـد. داده هـا با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. تحليل نتايج نشان داد كه بين هوش معنوي و تاب آوري و همدلي رابطه معناداري وجود دارد (001/0P )، به نحوي كه مولفه ي توليد معناي شخصي (01/0P ) به عنوان قوي ترين پيش بين تاب آوري و تفكر انتقادي وجودي(01/0P ) به عنوان قوي ترين پيش بين همدلي مي باشند. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه هوش معنوي مهمترين پيش بين براي همدلي و تاب آوري است، لذا به نظر مي رسـد افزايش هوش معنوي دانش آمـوزان مي توانـد منجر به افزايش سطح تـاب آوري و همدلي آنان مي‌گردد.