چگونه توانستم با اجراي راهبرد باز انديشي ژاپني به دانش آموزان در افزايش خودآگاهي كمك كنم؟

هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير اجراي راهبرد بازانديشي ژاپني در پايه ششم ابتدائي به منظور افزايش خود آگاهي دانش آموزان و تحقق تربيت اجتماعي مطلوب در نظام آموزشي ايران است. اين پژوهش برخوردار از راهبرد كيفي است. در دبستان دخترانه شهيد نوتاشپس از شروع سال تحصيلي در جلسه اول براي آشنايي با دانش آموزان از آنها خواستم با حضور در پاي تخته و مقابل دوستان به معرفي خود به صورت كامل بپردازند و از علايق خود، از توانايي ها و مهارت هاي خود صحبت كنند. در مرحله بعد از آنها خواستم در مورد ويژگي هاي اخلاقي خود صحبت كنند، متاسفانه تعداد كمي از آنها مي توانستند در مورد ويژگي هاي خود صحبت كنند، از اين رو به اين واقعيت پي بردم دانش آموزان در پايه ششم كه پا به دوران بلوغ گذاشته اند و در مرحله هويت يابي قرار دارند از شناخت يا به عبارت علمي از خود آگاهي كافي برخوردار نيستند. در نتيجه اقدام به مطالعه و ارائه راه حل براي اين مساله پرداختم. در اين مقاله از روش اقدام پژوهي استفاده شه است. مراحل كار به اين صورت بود كه پس از شناسايي مشكل و ضعف دانش آموزان، در مرحله دوم با مطالعه و تحقيق و استفاده از روش توصيفي – تحليلي، راهبرد باز انديشي ژاپني را براي اجرا انتخاب نمودم و در مرحله سوم مورد اجرا قرار دادم. پس از اجراي 6 ماهه راهبرد بازانديشي، نتيجه بسيار مطلوبي حاصل شد به طوري كه دانش آموزان توانستند علاوه بر كسب شناخت درباره خود، با ارائه مشاوره برخي عادات و اختلالات رفتاري خود را نيز رفع كنند.