ارزيابي اثربخشي آموزش مجازي و حضوري بر واكنش و يادگيري در دانش آموزان (مورد مطالعه : دانش آموزان ابتدايي منطقه 2 تهران)

فناوري اطلاعات و ارتباطات، تأثير شگرفي بر فرصت‌هاي ياددهي- يادگيري در موقعيت‌هاي آموزشي گوناگون؛ از جمله مدارس ابتدايي داشته است. هدف پژوهش حاضر، مقايسه ميزان اثربخشي رويكردهاي آموزش الكترونيك و حضوري در آموزش‌هاي مدارس ابتدايي بود. اين پژوهش در مجموعه پژوهش‌هاي شبه‌آزمايشي قرار گرفته؛ جامعه آماري شامل دانش آموزان مدارس ابتدايي منطقه 2 تهران در دو گروه دانش آموزان پايه تحصيلي چهارم و دبيران پايه چهارم بود. در پايه چهارم ، 90 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند و در گروه دبيران 7 نفر انتخاب شدند . براي اجراي پژوهش، در آغاز دوره آموزشي «حل مسأله» به دو شكل الكترونيكي و حضوري طراحي و سپس بر روي دانش آموزان اجرا شد. به منظور ارزيابي اثربخشي، سه متغير وابسته شامل: رضايت دانش آموزان، رضايت دبيران و يادگيري سنجش شد. ابزار اندازه‌گيري اين متغيرها به ترتيب پرسشنامه، مصاحبه و آزمون بود. تجزيه و تحليل داده‌ها نيز در دو بخش كمّي و كيفي صورت گرفت. نتايج پژوهش نيز در قسمت يافته هاي پژوهش مورد بررسي قرار گرفت كه يافته‌هاي اين پژوهش‌ها گوياي موفقيت محيط يادگيري حضوري در افزايش رضايت دانش آموزان در قياس با روش يادگيري است ، رضايت بيشتر دبيران با رويكرد يادگيري حضوري و مصر بودند كه حتماً از يادگيري الكترونيكي به عنوان يك روش مكمل استفاده شود از طرفي محيط يادگيري مجازي موجب شده دانش آموزان در آزمون نهايي نتيجه بهتري را كسب نمايند.

Information and communication technology has a tremendous impact on teaching-learning opportunities in various educational situations; including primary schools. The purpose of this research was to compare the effectiveness of electronic and face-to-face education approaches in primary school education. This research is included in the collection of quasi-experimental researches; The statistical population included elementary school students of district 1 of Kermanshah in two groups of fourth grade students and fourth grade teachers. In the fourth grade, 90 people were selected by stratified random sampling and 7 people were selected in the group of teachers. In order to carry out the research, at the beginning of the Problem Solving educational course, it was designed in both electronic and face-to-face formats, and then it was implemented on the students. In order to evaluate the effectiveness, three dependent variables including: students satisfaction, teachers satisfaction and learning were measured. The tools for measuring these variables were questionnaires, interviews and tests, respectively. Data analysis was done in two parts, quantitative and qualitative. The results of the research were also analyzed in the research findings section that the findings of these researches show the success of the face-to-face learning environment in increasing student satisfaction in comparison with the learning method, the teachers were more satisfied with the face-to-face learning approach and insisted that they definitely use electronic learning as A complementary method should be used. On the other hand, the virtual learning environment has made students achieve better results in the final exam