پيش بيني تمايل به ترك خدمت كاركنان بر اساس عزت نفس سازماني و طرد شدگي در محيط كار (مورد مطالعه: كاركنان آمورش و پرورش منطقه 5 شهر تهران)

هدف مقاله حاضر بررسي پيش بيني تمايل به ترك خدمت كاركنان بر اساس عزت نفس سازماني و طرد شدگي در محيط كار .است در اين ،تحقيق فرضيهها بر اساس مدل مفهومي تحقيق تدوين گرديده و سپس به مباني نظري و پيشينه تحقيق پرداخته شده است. جامعه آماري تحقيق شامل كاركنان منطقه ۵ آموزش و پرورش شهر تهران (۴۷۲ نفر) بوده كه از ميان آنها با روش نمونه گيري تصادفي ساده ۱۴۷ نفر به عنوان ،نمونه انتخاب شده است ابزار اصلي جمع آوري اطلاعات پرسشنامه بوده كه جهت سنجش عزت نفس سازماني از پرسشنامه استاندارد پيرس و همكاران ((۱۹۸۹) استفاده گرديد. همچنين براي سنجش طرد شدگي در محيط كار و تمايل به ترك خدمت كاركنان از پرسشنامه استاندارد كوتسو (۲۰۱۴) و كيم و همكاران (۲۰۰۷) استفاده شده پس از جمع آوري اطلاعات براي تجزيه و تحليل آنها از نرم افزار SPSS و براي بررسي روابط علّي بين متغيرها از تحليل مدل رگرسيون چندگانه استفاده شده است نتايج تحليلها نشان داد عزت نفس سازماني و طرد شدگي در محيط كار تمايل به ترك خدمت را پيش بيني كرده و به بيان ديگر ميتوان گفت ۳۵ درصد تغييرات تمايل به ترك خدمت كاركنان با عزت نفس سازماني و طرد شدگي در محل كار پيش بيني ميگردد.