اثرات همه گيري كرونا و آموزش مجازي بر نظام آموزشي

در اين مقاله با محوريت كارهاي پژوهشي در كشور سعي شده است به بررسي آموزش در بستر مجازي در دوران همه گيري كرونا در ايران پرداخته شود و آسيب ها، مشكلات، تحولات ناشي از اين مدل آموزش را با تحليل پژوهش هاي داخلي كه در اين زمينه صورت گرفته، بررسي گردد. در دوره شيوع كرونا كشور ما پس از تعطيلي كوتاه مدت مدارس و دانشگاه ها و مراكز آموزشي، بيش از دو سال آموزش خود را دراكثريت مناطق كشور در بستر مجازي برگزار كرد و تبعاً اين نوع آموزش كه براي نخستين بار و با اين حجم از گستردگي دركشورمان به اجرا در مي آمد با مسائل و مشكلاتي همراه گشت كه بررسي آن ها براي ايجاد شناخت و عدم تكرارشان و در صورت امكان رفع اين معضلات در سيستم آمورش مجازي ضروريست. در اينجا سعي شده به ذكر شماري از اين مسائل و راه حل هاي ارائه شده براي آنان پرداخته شود. در اين پژوهش سعي بر اين است كه به توصيف شرايط موجود و آسيب هاي به وجود آمده از اين بستر و تأثير آن بر بدنه آموزشي كشور پرداخته و شرحي مختصر ارائه گردد.