بررسي رابطه توانمندسازي منابع انساني با سرمايه روان‌شناختي و تعهد سازماني در ميان معلمان ابتدايي در دوران پساكرونا

Investigating the relationship between human resources empowerment, psychological capital and organizational commitment among primary teachers in the post-corona era

هدف اين پژوهش بررسي رابطه توانمندسازي منابع انساني با سرمايه روان‌شناختي و تعهد سازماني در ميان معلمان ابتدايي در دوران پساكرونا بود. نوع روش تحقيق همبستگي_تحليلي با رويكرد پيمايشي بود. جامعه آماري تحقيق شامل كليه معلمان شاغل به تدريس در مقطع ابتدايي در سال تحصيلي 1401-1402 شهرستان سقز (1700 نفر) و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 313 نفر به دست آمد. شيوه توزيع پرسشنامه‌ها به صورت نمونه در دسترس بود. ابزار سنجش شامل پرسشنامه توانمندسازي منابع انساني معلمان لي و ژو (2022) با پايايي 766/0، پرسشنامه سرمايه روان‌شناختي لوتانز (2007) با پايايي 781/0 و پرسشنامه تعهد سازماني پورتر و همكاران (1974) با پايايي 775/0 بود. آزمون‌هاي مورد استفاده در اين تحقيق شامل آمارهاي همبستگي و رگرسيون در محيط نرم‌افزاري اس‌پي‌اس‌اس بود. نتايج نشان داد بين توانمندسازي منابع انساني با سرمايه روان‌شناختي معلمان زن مدارس ابتدايي شهرستان سقز در دوران پساكرونا رابطه معني‌دار وجود دارد. بين توانمندسازي منابع انساني با تعهد سازماني معلمان زن مدارس ابتدايي شهرستان سقز در دوران پساكرونا رابطه معني‌دار وجود دارد. 3/28 درصد نمرات توانمندسازي منابع انساني معلمان زن سقز از نمرات بهزيستي سرمايه روان‌شناختي و تعهد سازماني آنها و 1/29 درصد نمرات توانمندسازي منابع انساني معلمان مرد سقز از نمرات بهزيستي سرمايه روان‌شناختي و تعهد سازماني آنها مي‌باشد. با افزايش ميزان توانمندسازي منابع انساني، ميزان سرمايه روان‌شناختي و تعهد سازماني معلمان زن و مرد مقطع ابتدايي شهرستان سقز در دوره‌ پساكرونا افزايش پيدا مي‌كند.

The purpose of this research was to investigate the relationship between human resources empowerment, psychological capital and organizational commitment among primary teachers in the post-corona era. The type of research method was correlation-analytical with a survey approach. The statistical population of the research includes all teachers working in elementary school in the academic year 1401-1402 of Saghez city (1700 people) and the sample size was 313 people based on Cochran s formula. The method of distributing the questionnaires was available as a sample. The measurement tools included the teacher human resource empowerment questionnaire by Li and Zhou (2022) with a reliability of 0.766, the psychological capital questionnaire by Luthans (2007) with a reliability of 0.781, and the organizational commitment questionnaire by Porter et al. (1974) with a reliability of 0.775. The tests used in this research included correlation and regression statistics in the SPSS software environment. The results showed that there is a significant relationship between the empowerment of human resources and the psychological capital of female teachers of elementary schools in Saghez city in the post-corona era. There is a significant relationship between the empowerment of human resources and the organizational commitment of female teachers of elementary schools in Saghez city in the post-corona era. 28.3% of the human resources empowerment scores of Saghez female teachers are from the psychological capital well-being scores and their organizational commitment and 29.1% of the human resource empowerment scores of Saghez male teachers are from the psychological capital well-being scores and their organizational commitment. By increasing the amount of human resource empowerment, the amount of psychological capital and organizational commitment of male and female primary school teachers in Saghez increases in the post-corona period.