بررسي موانع يادگيري در مدل همكاري دولت، بخش خصوصي، دانشگاه، پارك‌هاي علم و فناوري و جامعه با تاكيد بر انگاره‌هاي غلط

همكاري نهادهاي مختلف بدليل تعارض ديدگاه و منافع و عدم فهم پديده مورد همكاري هميشه مناقشه برانگيز بوده است. بدليل وجود همين موانع، يادگيري از مسائل موجود و حل آن با مشكل روبرو شده است بخصوص اينكه اين عدم فهم، منجر به انگاره‌ها يا مفروضات ذهني متفاتي مي‌شود كه بر نوع و ميزان اطلاعات دريافتي از مسئله، تعريف و حل آن تاثيرگذار است. بنابراين شناسايي موانع يادگيري بخصوص انگاره‌هاي اساسي كه منجر به سياست‌هاي مهم شده‌اند به مديران، تصميم‌گيران و سياست‌گذاران كمك شاياني در تصميم گيري بهتر و اصلاح خطاها مي‌كند. لذا اين مقاله به تبيين موانع يادگيري و نقش انگاره‌ها در مدل همكاري دولت، بخش خصوصي، دانشگاه، پارك‌هاي علم و فناوري و جامعه كه منجر به اشتباهات سياستي شده‌اند پرداخته است. براي اين منظور، اين مقاله با روش قوم‌شناسي انتقادي ‌و با استفاده از رويكرد پويايي شناسي سيستم‌ها و يادگيري تك و دوحلقه‌اي سعي در تبيين اين موضوع دارد. نتايج نشان داد كه موانع يادگيري تك حلقه‌اي در 4 لينك شرايط به اطلاعات، اطلاعات به تصميم، تصميم به اقدام (اجرايي شدن تصميمات) و اقدام به شرايط و موانع يادگيري دو حلقه‌اي در يك لينك (اطلاعات به مفروضات پايه‌اي) و يك متغير (مفروضات پايه‌اي) به تفكيك در 4 بخش دولت (دولت محلي و مركزي، نهادهاي حامي فناوري و پارك‌هاي علم و فناوري و ...)، بخش خصوصي (صنعت)، دانشگاه و جامعه شناسايي شد. موانع يادگيري تك حلقه‌اي مجموعا 45 و دو حلقه‌اي مجموعا 25 مانع بود كه با نظر خبرگان، 5 مانع شامل عدم تفكيك و تعيين شاخص‌هاي ورودي، خروجي و نتايج نهادهاي فناوري، عدم ارزيابي شركت‌هاي فناور و دانش‌بنيان در نهادهاي علم و فناوري، ميرا نبودن حمايت‌ها و عدم جايگزيني خدمات بجاي حمايت، عدم ارزشگذاري خدمات ارائه شده توسط نهادهاي فناوري و توجه شركت‌ها به اين موضوع، نبود برنامه ارتقا نيروي انساني ستاد نهادهاي فناوري داراي اولويت بيشتري شناخته شد و سپس راه‌كارهايي جهت رفع آن‌ها ارائه شد.