پايداري سازي ارتباطات ميان اركان اكوسيستم فناوري و نوآوري از طريق هوش مصنوعي

تعامل مؤثر دانشگاه و صنعت به دليل نقش مؤثري كه در توسعه‌ي اقتصادي دارد موردتوجه مي‌باشد. اين تعامل در شرايط فعلي اقتصاد كشور، مي‌تواند يكي از راه‌هاي خروج از اقتصاد متكي بر نفت، تقويت اقتصاد دانش‌بنيان و مقاومتي و همچنين ارتقاء بهره وري باشد. شواهد تاريخي نشان مي‌دهد كه صنعت در ايران قدمت شش‌هزارساله و ورود آن به سبك نوين به كشور قدمت پنجاه‌ساله دارد. از طرف ديگر بيشتر از هفتادسال از ورود دانشگاه به ايران به سبك جديد آن نمي‌گذرد، اما بررسي روند هر دو نشان از رفتار مستقل دانشگاه از صنعت در سنوات گذشته دارد. بنابراين در اين مقاله ابتدا به ارائه مدل ارتباطي بين صنعت و دانشگاه با تأكيد بر نقش اتاق‌هاي بازرگاني و در ادامه توسعه مدل ارائه شده به ارتباط ميان اركان اكوسيستم فناوري و نوآوري پرداخته شده است. از آنجايي كه اتاق‌هاي بازرگاني مي‌توانند نقش تسهيلگري را براي كاهش ريسك اين تعامل و تقويت آن داشته باشند و همچنين پيرو مدل پيشنهادي تعامل صنعت و دانشگاه كه بر پايه مدل باب هادسون مي‌باشد، اتاق كرمان به‌عنوان پارلمان بخش خصوصي استان اقدام به راه اندازي سامانه اي هوشمند برپايه هوش مصنوعي سيستم پيشنهادگر جهت ايجاد ارتباط ميان اركان اكوسيستم فناوري و نوآوري كرده است. هدف اصلي از ايجاد اين سامانه، ايجاد ارتباطات دو يا چندجانبه ميان اركان اكوسيستم فناوري و نوآوري مي‌باشد. با توجه به اينكه اين سامانه، يك محصول دانش‌بنيان به‌منظور تقويت اكوسيستم فناوري و دانش‌بنيان مي‌باشد، ساير نهادهاي داراي نقش در اكوسيستم كشور نيز مي‌توانند از امكانات و قابليت‌هاي اين سامانه بهره‌هاي لازم را برده تا بتوانند نقش تسهيل گري در تعامل ميان اركان آن را ايفا نمايند.