اقتصاد سبز و بررسي وضعيت انتشار دي اكسيد كربن ناشي از مصرف سموم شيميايي در بخش كشاورزي ايران

امروزه مسئله سلامت و كيفيت مواد غذايي يك از چالش هاي فراروي جوامع است. باقيمانده هاي سموم دفع آفات نباتي، كودهاي شيميايي، تركيبات هورموني و مواد نگه دارنده، پيامدها و مشكلات زيست محيطي فراواني به بار آورده اند. كاربرد سموم شيميايي براي كنترل آفات كشاورزي، موجب خسارات جبران ناپذيري بر سلامت انسان، ساير موجودات زنده و محيط زيست مي شود. در مطالعه حاضر با استفاده از شاخص جداسازيTapio ارتباط بين رشد توليد كشاورزي و آلودگي ناشي از فرايند توليد كشاورزي در اثر مصرف سموم شيميايي در اين بخش در دوره زماني1399-1388 ارزيابي شده است. نتايج نشان داد در دوره مورد بررسي، جداسازي قوي وجود نداشته است. جهت كاهش اثرات منفي ناشي از مصرف سموم و كودهاي شيميايي بر سلامت انسان، بهبود كارايي مصرف نيتروژن با استفاده از تغيير در مقـدار، نـوع وزمان مصرف اين نهاده، استفاده از تناوب هاي مفيد زراعي، استفاده از منابع آلي و زيستي كودهـاي شيميايي استفاده از روش هاي اكولوژيـك و زيسـتي در مـديريت آفـات و علف هاي هرز مورد استفاده قرار گيرند. همچنين، يكي از راهكارهاي كاهش مصرف سم، آموزش بيشتر به كشاورزان است.