نگاهي به مديريت سبز در معماري و منظر سبز؛ چالش‌ها و راهكارها

در دنياي كنوني مسائل مربوط به محيط‌زيست و حفاظت از جان انسان‌ها بيش از هر زمان ديگري اهميت دارد. اين باعث شده است تا در كنار عبارت مديريت يك پيشوند سبز ظاهر شود. اهداف اصلي مديريت سبز، شيوه‌هاي انجام فعاليت‌هايي است كه هيچ تأثير منفي بر محيط زندگي ندارد. مديريت سبز نقشي كليدي در بهبود كيفيت محيط‌هاي شهري و افزايش چند كاركردي زيرساخت‌هاي سبز دارد. مفهوم معماري سبز كه بخشي از مديريت سبز محسوب مي‌شود- به‌عنوان «معماري پايدار» يا «ساختمان سبز» نيز شناخته مي‌شود-سبك ساختمان‌هايي است كه مطابق با اصول سازگار با محيط‌زيست طراحي و ساخته مي‌شوند. معماري سبز در تلاش است تا تعداد منابع مصرف‌شده در ساخت، استفاده و بهره‌برداري ساختمان را به حداقل برساند و همچنين از آسيب‌هاي وارده به محيط‌زيست از طريق انتشار، آلودگي و اتلاف اجزاي آن جلوگيري كند. هدف اين مقاله برجسته كردن معماري و منظرسازي سبز باهدف سازمان‌دهي سكونتگاه‌هاي انساني و درك مديريت سبز است كه تقريباً هر جنبه‌اي از زندگي انسان را در برمي‌گيرد. روش پژوهش از نوع تحقيقات مروري توصيفي مي‌باشد كه اطلاعات موردنظر با استفاده از اسناد موجود كتابخانه‌اي فراهم شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه طراحي سبز در ساختمان با تعدادي از مزاياي اكولوژيكي و عملكردي مانند بهبود زيبايي، كاهش ردپاي كربن، حفاظت از نماي ساختمان و همچنين تنظيم دما در ارتباط است و استفاده از سيستم سبز براي ايجاد تعادل در ساختمان و از همه مهم‌تر تأثيرات روحي - رواني بر انسان مانند افزايش آرامش، حس شادي و هيجان، نگرش مثبت به زندگي، كاهش استرس و افزايش انرژي مي‌باشد.