ردپاي آب در توليد زعفران ايران

كمبود منابع آب كافي، علاوه بر كاهش روند توسعه كشاورزي در حال حاضر، باعث خسارات و زيان هايي نيز درآينده خواهد شد (بذرافشان و گركاني نژاد مشيزي، 1398). مفهوم آب مجازي پتانسيل قابل توجهي براي كمك به بهبود بهره وري منابع محدود آب شيرين به ويژه در بخش كشاورزي دارد. اين تحقيق ميانگين بزرگي و سهم اجزاي ردپاي آب، از جمله ردپاي آب سبز، آبي، خاكستري و سفيد را در دوره زماني 2008-2014 در سطح استاني و ملي بررسي مي‌كند. ميانگين ردپاي آب توليد زعفران در ايران 4659 مترمكعب بر كيلوگرم در كيلوگرم بود. سهم ردپاي آبي سبز، آبي، سفيد و خاكستري به ترتيب 12، 42، 40 و 6 درصد برآورد شده است. كل ردپاي آب توليد زعفران حدود 1541 ميليون متر مكعب در سال بود كه سهم آب مجازي صادراتي 1354.6 ميليون متر مكعب در سال بود. متوسط ردپاي آب اقتصادي توليد زعفران 3.1 متر مكعب در هر دلار است. استان‌هاي لرستان، آذربايجان شرقي و اصفهان كمترين ردپاي اقتصادي و چهارمحال و بختياري، سمنان و فارس بالاترين ميزان ردپاي آب را دارند. نتايج اين تحقيق اطلاعات ارزشمندي را در اختيار مديران و سياستگذاران قرار مي‌دهد تا سطح زير كشت را در مناطقي با ردپاي آب كم اقتصادي و همچنين مناطقي با كشت ديم و بارندگي كافي گسترش دهند. در مقابل، افزايش بازده و راندمان مصرف آب در مناطق با ردپاي آب اقتصادي بالا بسيار ضروري است.