بررسي رابطه بين اخلاق كاري يادگيري و جانشين پروري با استرس شغلي و تعهد سازماني كاركنان

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه بين اخلاق كاري يادگيري و جانشين پروري با استرس شغلي و تعهد سازماني كاركنان مي باشد. روش اين پژوهش، توصيفي- تحليلي بوده و جامعه آماري شامل كاركنان اداره كل و مديريت درمان سازمان تامين اجتماعي تهران مي باشد كه تعداد آن برابر 518 نفر است. روش نمونه گيري تصادفي بوده و حجم نمونه از طريق فرمول كوكران تقريبأ برابر با 140 نفر برآورد شده است. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه بوده كه بر اساس طيف پنج گزينه اي ليكرت طراحي شده است. روايي پرسشنامه توسط اساتيد تاييد شده و پايايي آن از طريق اندازه گيري آلفاي كرونباخ مطلوب برآورد شده است. از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيري همزمان براي تجريه و تحليل داده هاي پژوهش استفاده شد. نتايج حاكي از آن است كه با توجه به ضريب همبستگي بين مؤلفه هاي اخلاق كار يادگيري و جانشين پروري با استرس شغلي و تعهد سازماني، 10 درصد از استرس شغلي و 27 درصد از تعهد سازماني به وسيله مؤلفه هاي اخلاق تبيين مي شود. همچنين، 26 درصد از تعهد عاطفي، 8 درصد از تعهد مستمر و 26 درصد از تعهد هنجاري به وسيله مؤلفه هاي اخلاق تبيين مي شود. علاوه بر اين، با توجه به ضريب همبستگي بين مؤلفه هاي استرس شغلي و مؤلفه هاي اخلاق كار يادگيري و جانشين پروري، 3 درصد از مؤلفه شغل شما به وسيله مؤلفه هاي اخلاق تبيين مي شود. همچنين، 10 درصد از مؤلفه مسئول مستقيم، 26 درصد از مؤلفه همكار، 4 درصد از مؤلفه ارتقاء، 7 درصد از مؤلفه حقوق و مزايا و 6 درصد از مؤلفه شرايط كار به وسيله مؤلفه هاي اخلاق تبيين مي شود. با توجه به ضريب همبستگي بين مولفه هاي تعهد سازماني و مؤلفه هاي استرس شغلي، به ترتيب 17 درصد از تعهد عاطفي، 39 درصد از تعهد مستمر و 29 درصد از تعهد هنجاري به وسيله مؤلفه هاي استرس شغلي تبيين مي شود.