مديريت استاندارد و استرس شغلي: مطالعه ي مروري

زمينه و هدف: با توجه به اهميت استرس ناشي از كار، استانداردهاي مديريتي براي استرس شغلي تعريف شده است كه در شش حوزه كليدي تقسيم بندي مي شوند 1- تقاضا (شامل مسائلي مانند حجم كار، الگوهاي كاري و محيط كار)؛ 2-كنترل (كه فرد چقدر بر انجام كار خود مسلط است)؛ 3-حمايت(شامل تشويق توسط سازمان، مديريت و همكاران)؛ 4-روابط در محل كار؛ 5-نقش (اين كه آيا افراد نقش خود را در سازمان درك مي كنند و آيا سازمان تضمين مي كند كه فرد نقش هاي متضادي ندارد) و6- تغيير (چگونگي مديريت و اطلاع رساني تغييرات سازماني). با توجه به اهميت سلامت روان كاركنان، مطالعه ي حاضر با هدف مروري بر رابطه ي بين مديريت استاندارد وپيامدهاي مرتبط با استرس شغلي انجام شد. روش بررسي: پژوهش حاضر به منظور مروري بر مطالعات انجام شده در جهان، به مرور مقالات چاپ شده به زبان انگليسي و فارسي در پايگاه‌هاي اطلاعاتي SID،ProQuest، PubMed و Google Scholar، در ارتباط با مديريت استاندارد وپيامدهاي مرتبط با استرس شغلي ، در بازه زماني بيست ساله بين سال‌هاي 2003-2023 پرداخت. يافته ها: پس از تكميل جستجو و ارزيابي مقالات، 14 مطالعه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه مديريت استاندارد HSE با رضايت شغلي ارتباط مثبت و با اضطراب، استرس و افسردگي مرتبط با شغل ارتباط منفي داشت. در ميان حوزه هاي مختلف مديريت استاندارد، حوزه هاي حمايت مديريت و همكاران، روابط در محل كار و نقش بيشترين اهميت را در پيشگويي پيامدهاي مرتبط با استرس شغلي داشتند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه ي مروري نشان مي دهد كه مديريت استاندارد در بهداشت و ايمني شغلي نقش مهمي دارد و براي كنترل سطوح استرس شغلي و پيامدهاي ناشي از آن كاربردي است.