عدالت اقتصادي و تاثير آن در رونق و سلامت كار و توليد از منظر نهج البلاغه

نهج البلاغه از مهمترين منابع ديني ما مسلمانان كه بيانگر رهنمودها و رويكردهاي ارزشمند حضرت علي عليه السلام در حوزه مسائل مختلف از جمله مباني مستحكم و راهگشاي آن حضرت در مسائل اقتصادي مي باشد. پرواضح است كه عدالت اقتصادي از مهمترين و بارزترين اهداف حكومت عدل علي عليه السلام بوده است در اين مقاله سعي شده است با بهره گيري از راهكارهاي عدالت محور نهج البلاغه در تأمين عدالت اقتصادي، رفع تنگدستي و فقر و ايجاد تامين و گردش مالي صحيح در توليد و توزيع و تقسيم عادلانۀ ثروت و نيز نظارت بر آن ونيز مديريت مصرف را بررسي كنيم،نتيجه در جامعه اي كه عدالت اقتصادي برقرار نباشد رابطه محسوس ميان تلاش افراد ، ميزان درآمد و رفاه وجود نخواهد داشت و گروهي با دسترسي به موقعيتها و فرصتهاي ويژه و بهره مندي از امتيازات انحصاري و ويژه خواري،بخش قابل توجه از منابع را به خود اختصاص خواهند داد و بدين طريق فاصله بين اقشار مختلف با شتاب روزافزون بيشتر خواهد شد. اما وقتي عدالت اقتصادي برقرار باشد ، عامل عمده تعيين كننده درآمدو رفاه ،تلاش صادقانه افراد خواهد بود و موقعيتها و فرصتها به يكسان در اختيار افراد قرار خواهد گرفت افراد بر حسب ميزان تلاش خود درآمد و رفاه داشته باشنداز طرف ديگر، مراعات عدالت و حقوق ضعفا و محرومان باعث خواهد شد فقر مطلق در جامعه از بين رود و آسيبهاي قشر ضعيف كمتر شود. مقاله حاضر به روش توصيفي- تحليلي و با هدف بررسي رهنمودهاي عدالت محور اقتصادي نهج البلاغه نگارش يافته شاخص ترين مطالب كه از فرمايشات گهربار آن حضرت به دست مي آيد اشاره به سه ركن توليد،توزيع ،و مصرف دارد كه در نهايت منجر تأمين رفاه ، رفع تنگدستي و فقر و مديريت مالي صحيح، تعديل ثروت مي شود.