تأثير نامتقارن شوك‌هاي نفتي بر قيمت مواد غذايي در ايران

تأمين مواد خوراكي به منظور بهبود امنيت غذايي همواره در همه كشورها به ويژه در كشورهاي در حال ‌توسعه يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي پيش روي سياست‌گذاران بوده است. در اين راستا، مقاله حاضر سعي دارد آثار كوتاه‌مدت و بلندمدت نامتقارن تكانه‌هاي قيمت نفتي را بر شاخص قيمت مواد غذايي در ايران با استفاده از داده‌هاي ساليانه دوره‌ي زماني 1398-1352 بررسي كند. به اين منظور از مدل خودرگرسيون با وقفه‌هاي توزيعي غيرخطي (NARDL) استفاده شده است. يافته‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد كه در كوتاه‌مدت و بلندمدت، تكانه‌هاي مثبت و منفي قيمت نفت، شاخص قيمت مواد غذايي را افزايش داده و تأثير تكانه‌هاي مثبت بيشتر از تكانه‌هاي منفي است (تأييد تأثير نامتقارن). بر اساس ساير نتايج تحقيق، نرخ ارز و حجم پول در كوتاه‌مدت و بلندمدت، اثر مثبت بر شاخص قيمت مواد غذايي دارند. هم‌چنين، تأثير درجه بازبودن تجاري و درآمد سرانه در كوتاه‌مدت و بلندمدت، بر شاخص قيمت مواد غذايي منفي است. بر اساس نتايج اصلي اين تحقيق و با توجه به اجراي قانون هدفمندكردن يارانه‌ها از سال 1389، مي‌توان انتظار داشت كه شاخص قيمت مواد غذايي، از اين بعد متأثرتر از نوسانات قيمت نفت باشد و از اين‌رو سياست‌گذاران اقتصادي بايد اين موضوع را در تصميمات خود لحاظ كنند