تأثير عوامل نظام راهبري شركتي (مالكيت خانوادگي) بر ارزش سهام واحد تجاري از طريق نگهداشت وجه نقد

ارزش شركت زماني ايجاد مي‌شود كه آن شركت، براي ذينفعان اصليش منافع ايجاد كند. منظور از ذينفعان همه افرادي هستند كه در شركت نفعي دارند و شامل سهامداران، بستانكاران، مقامات مالياتي و غيره مي‌باشند با توجه به اينكه تا كنون پژوهش‌هاي زيادي روي ارزش شركت انجام شده و عوامل موثر بر آن شناسايي شده است و يكي از عواملي كه كمتر در پژوهش‌هاي داخلي به آن توجه شده نگهداشت وجه نقد و مالكيت خانوادگي است. از اين رو، هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير عوامل نظام راهبري شركتي (مالكيت خانوادگي) بر ارزش سهام واحد تجاري از طريق نگهداشت وجه نقد در شركت‌هاي عضو بورس تهران مي‌باشد. براي آزمون فرضيه‌هاي‌‌ پژوهش از اطلاعات مالي شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زماني بين سال‌هاي 1395 تا 1400 استفاده شده است، به طوري‌كه پس از اعمال محدوديت‌هاي موردنظر در اين پژوهش، نمونه نهايي متشكل از 172 شركت انتخاب گرديد. پس از اندازه‌گيري متغيرهاي پژوهش از تجزيه تحليل رگرسيون خطي چند متغيره، براي آزمون فرضيه‌ها‌ي پژوهش استفاده ‌شد. آزمون فرضيه‌ها‌ نيز با استفاده از نرم‌افزار اقتصادسنجي Eviews و تكنيك‌هاي آماري داده‌هاي تلفيقي صورت پذيرفته است. نتايج حاصل از آزمون‌هاي آماري پژوهش نشان مي دهد كه نگهداشت وجه نقد برارزش بازار شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثير منفي و معنادار دارد. همچنين، مالكيت خانوادگي تاثير منفي نگهداشت وجه نقد بر ارزش بازار را در شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران تعديل مثبت مي‌كند..