مقايسه تاثير تجويز هورمون gnrh و hcg در برنامه همزمان سازي اوسينك در گاوشيري دچار تنش گرمايي

يكي از مشكلات مهم صنعت پرورش گاو شيري تنش گرمايي است. تنش گرمايي منجر به كاهش باروري در گاوهاي پرتوليد مي‌گردد. بازه دمايي براي آسايش و رفاه گاو شيري در محدوده‌ي ۵ تا ۲۵ درجه سانتيگراد قرار دارد و شاخص thi ۷۲ مي باشد. هدف از پژوهش حاضر مقايسه تاثير تجويز هورمون گنادوتروپين جفتي انساني (hcg) بجاي گنادوتروپين دوم در برنامه همزمان سازي اوسينك در يك گاوداري دچار تنش گرمايي در شهر ايذه استان خوزستان بود. يكي از پيامدهاي تنش گرمايي اختلال در تخمك گذاري است. اين رخداد حتي در گاوهايي كه در اين شرايط فحلي مناسبي دارند نيز اتفاق مي افتد. نشان داده شده است كه بكار گيري hcg در برنامه‌هايي كه تلقيح در زمان ثابت دارند مي‌تواند روند تخمك گذاري را در گاوهاي بي فحلي در زمان تنش گرمايي بهبود ببخشد. در اين پژوهش گاوها به لحاظ سلامت دستگاه تناسلي معاينه شدند و هيچ‌گونه ناهنجاري رحمي و تخمداني قابل تشخيصي نداشتند. در ادامه گاوها به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شده و وارد برنامه اوسينك شدند. در گروه نخست، برنامه استاندارد اوسينك اجرا شد. در گاوهاي گروه دوم در انتهاي برنامه بجاي gnrh، هورمونhcg به ميزان ۵۰۰۰ واحد تزريق شد. در پايان برنامه نيز گاوها ۱۶ ساعت پس از آخرين تزريق، تلقيح اجباري شدند. نتايج بدست آمده توسط نرم افزار آماري spss مورد ارزيابي قرار گرفت. از ۲۵۱ رأس گاو گروه نخست، ۴۸ رأس (۱/۱۹ درصد) آبستن و ۲۰۳ رأس (۹/۸۰) غيرآبستن و از ۲۰۹ رأس گاو گروه دوم، ۵۹ رأس (۷/۲۳ درصد) آبستن و ۱۹۰ رأس (۳/۷۶ درصد) غيرآبستن بودند. در اين پژوهش تفاوت معني داري بين دو گروه مشاهده نگرديد. چنين مي‌توان نتيجه گيري نمود كه تجويز hcg در مقايسه با gnrh بر نرخ باروري تاثير گذار نبوده و نرخ باروري را افزايش نداد. اوسينك، تنش گرمايي، گاو شيري، hcg ، gnrh