بررسي هيستومورفومتري بيضه و غلظت تستوسترون موش هاي صحرايي جوان به دنبال تجويز كوتاه مدت و بلند مدت دانه كنجد

زمينه و هدف: دانه كنجد حاوي تركيبات فيتواستروژني و آنتي اكسيداني ميباشد و در طب سنتي جهت افزايش قدرت باروري مردان مورد استفاده قرار ميگيرد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر دانه كنجد بر ساختار هيستومورفومتري بيضه و غلظت تستوسترون در موش صحرايي جوان بالغ بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه، ۲۰ سر موش صحرايي نر جوان بالغ(۲ تا ۴ ماهه) به ۴ گروه شامل: كنترل ۳۰ روزه، تيمار ۳۰ روزه، كنترل ۶۰ روزه، و تيمار ۶۰ روزه تقسيم شدند .هر سر روزانه ۲۸ گرم پلت شامل ۵/۸ گرم دانه كنجد و ۵/۱۹ گرم پلت (به ترتيب ۳۰ و ۷۰ درصد جيره غذايي) دريافت كردند. در پايان دورهي تيمار ، موش‌ها آسان‌كشي شده و پس از خون‌گيري، بيضهها خارج شدند و از نظر وزن، حجم و ابعاد بيضه مورد بررسي قرار گرفتند. سپس، غلظت هورمون تستوسترون در سرم و همچنين پارامترهاي بافتي بيضه از لحاظ هيستومورفومتريك با استفاده از رنگ آميزي هماتوكسيلين-ائوزين (h e) ارزيابي شدند. يافته‌ها: تجويز دانه كنجد در گروه تيمار ۳۰ روزه باعث افزايش معني دار وزن بدن نسبت به گروه كنترل گرديد (۰۵/۰ p). در حالي كه حجم و وزن بيضه در گروه تيمار ۶۰ روزه افزايش معني داري نسبت به گروه كنترل داشت (۰۵/۰ p). تجويز دانه كنجد در گروه‌هاي تيمار ۳۰ و ۶۰ روزه باعث افزايش معني‌دار ميانگين تعداد سلولهاي مختلف رده اسپرماتوژنيك و شاخص هاي tdi(ضريب تمايز لوله اي) و si (ضريب اسپرميوژنز) در بافت بيضه نسبت به گروه‌هاي كنترل خود شد (۰۵/۰ p). همچنين، به دنبال تجويز دانه كنجد، هورمون تستوسترون فقط در موش‌هاي تيمار ۶۰ روزه افزايش معني‌داري نسبت به كنترل نشان داد (۰۵/۰ p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه حاضر، تجويز كوتاه مدت و بلندمدت دانه كنجد به موشهاي صحرايي باعث بهبود شاخص هاي هيستومورفومتري بيضه در موش هاي صحرايي مي شود.