بررسي روش‌هاي تصويربرداري در نئوپلازي پروستات در سگ

تصويربرداري تشخيصي نقش اساسي در تشخيص و مديريت نئوپلازي توليد مثل در سگ‌ها دارد. تشخيص اوليه، تشخيص شدت بيماري، برنامه‌ريزي براي درمان به صورت جراحي يا پرتويي و مشاهده ميزان پاسخ به درمان همگي منوط به انجام تصويربرداري به شيوه مناسب است. راديوگرافي، اولتراسوند، اسكن هسته‌اي و تصويربرداري مقطعي به شكل توموگرافي كامپيوتري (CT) و تصويربرداري تشديد مغناطيسي (MRI) به طور معمول در اختلالات توليد مثل در سگ استفاده مي‌شود. هر يك از روش‌هاي بيان شده مزايا و معايبي دارد كه لازم است از نظر از نظر هزينه، در دسترس بودن، ويژگي و كيفيت تصويربرداري در مقابل عملكرد مقايسه و بررسي گردد. روش‌هاي موجود در بررسي‌هاي صورت گرفته از مطالعات منتشر شده در منابع علمي در دسترس Pubmed و science direct مورد بررسي و گردآوري قرار گرفته‌اند. پروستات غده‌اي‌ است كه در ناحيه مثانه قرار گرفته و مجراي ادرار پروگزيمال را احاطه كرده است. از نظر اولتراسونوگرافي در تمامي نژادها، پارانشيم آن داراي اكوژنيسيته همگن متوسط، با بافت ريز تا متوسط است. با توجه به اينكه ضايعات خوش‌خيم و بدخيم تظاهرات باليني مشابهي ممكن است داشته باشند و در تصويربرداري در مراحل اوليه از نئوپلازي پروستات تفاوت زيادي بين آن‌ها وجود ندارد، تشخيص فرم بدخيم اين ضايعه چالش برانگيز است. پژوهش‌ها براي يافتن تكنيك‌ تشخيصي مناسب ادامه دارد. تكنيك انتخابي براي ارزيابي غده پروستات در سگ سونوگرافي است. موارد اوليه نئوپلازي اغلب ضايعات كانوني و هيپواكويي هستند كه معمولاً تشخيص آنها از ساير آسيب‌ها دشوار است. با مرور زمان و با پيشرفت بيماري، تغييرات پارانشيمي مشاهده مي‌شود كه اغلب منتشر است. غده متقارن نيست و حاشيه‌ها نامنظم مي‌شوند. ا استفاده از CEUS هم در سگ‌هاي سالم و هم در موارد مبتلا به ضايعات مختلف پروستات گزارش شده است. تومورهاي پروستات را مي‌توان با CEUS شناسايي كرد. مقادير اوج شدت پرفيوژن در كارسينوماي پروستات بيشتر از ليوميوساركوم بود و زمان رسيدن به اوج در كارسينوماي پروستات در مقايسه با مورد دوم كم‌تر بود. الاستوگرافي نيز ابزاري تشخيصي است كه براي به دست آوردن تصاوير بسيار دقيق كه از تغييرات قوام بافت استفاده شود. الاستوگرافي براي ارزيابي غده طبيعي پروستات و بيماري‌هاي بيضه استفاده شده است، اما هيچ مطالعه‌اي در مورد كاربرد الاستوگرافي براي تشخيص تومورهاي پروستات در سگ‌ها وجود ندارد. تصويربرداري CT از اندام‌هاي شكمي نيز مزيت‌هايي دارد كه آن را براي ارزيابي غده پروستات سگ مناسب مي‌كند. با اين حال، مطالعات زيادي براي بررسي بيشتر ويژگي‌هاي تشخيصي آن براي بررسي پروستات در سگ‌ انجام نشده و هيچ كدام از بررسي‌ها ويژگي‌هاي نئوپلازي پروستات را توصيف نمي‌كند. استفاده از MR براي ارزيابي پروستات هنوز محدود است و تنها گزارش شده است كه الگوي روند شاخص‌هاي افزايش كنتراست نسبي (RCI) و مقادير ضريب انتشار ظاهري (ADC) در ضايعات پروستات ممكن است به تشخيص آدنوكارسينوم پروستات كمك كند. با توجه به گزارش‌هاي بررسي شده مي‌توان گفت متاسفانه تكنيك‌هاي پيشرفته تصويربرداري به عنوان ابزار تشخيصي مهم در تشخيص نئوپلازي در سگ‌ها پذيرفته نشده و به اندازه حساسيتي كه اين ضايعه دارد مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند.