شماره ركورد كنفرانس :
5390
عنوان مقاله :
تحليل مكاني شاخص خطر سيل (FHI) در حوزههاي آبخيز استان اردبيل
پديدآورندگان :
عزيزي الهام azizi.e@pnu.ac.ir دانش آموختۀ مهندسي آبخيزداري ، دانشكدة كشاورزي و منابع طبيعي، دانشگاه محقق اردبيلي , مصطفي‌زاده رئوف raoofmostafazadeh@uma.ac.ir دانشيار، دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي، عضو پژوهشكده مديريت آب، دانشگاه محقق اردبيلي , حزباوي زينب z.hazbavi@uma.ac.ir استاديار، دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي، عضو پژوهشكده مديريت آب، دانشگاه محقق اردبيلي , اسمعلي‌عوري اباذر esmaliouri@uma.ac.ir استاد، دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي، عضو پژوهشكده مديريت آب، دانشگاه محقق اردبيلي , ميرزايي شهناز mirzaeishahnaz@gmail.com دانشجوي دكتري، دانشكده مرتع و آبخيزداري، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان
كليدواژه :
الگوي مكاني تغيير , ارزيابي شاخص‌محور سيل , منابع آب , مديريت خطر
عنوان كنفرانس :
يازدهمين همايش ملي سطوح آبگير باران
چكيده فارسي :
امروزه تغييرات اقليمي و فعاليت‌هاي انساني باعث تشديد وقوع سيل در سراسر جهان شده و بر ابعاد مختلف حوزههاي آبخيز تأثير گذاشته است. بنابراين ارزيابي حوزههاي آبخيز مستعد خطر سيل، تا حد زيادي خسارت‌هاي مالي و جاني ناشي از سيل را كاهش مي‌دهد. از اين‌رو هدف پژوهش حاضر، ارزيابي خطر سيل حوزههاي آبخيز استان اردبيل است. بدين‌منظور از شاخص خطر سيل (FHI) با در نظر گرفتن هفت معيار يعني حداكثر بارش 24 ساعته، حداكثر دبي لحظه‌اي، ضريب رواناب، شيب متوسط، كاربري اراضي طبيعي، عرض متوسط دشت سيلابي و ارتفاع بهره گرفته شد. براي برآورد معيارها از داده‌هاي هواشناسي، هيدرولوژي و توپوگرافي و نرم‌افزارهاي Excel، Cumfreq، Gs+ و ArcGIS و براي وزن‌دهي معيارها از روش آنتروپي شانون استفاده شد. نتايج نشان داد كه حوزة آبخيز پل الماس بيش‌ترين ميزان خطر سيل را دارد و بر اساس پهنه‌بندي FHI نيز حوزههاي آبخيز مورد مطالعه در دو طبقة كم و متوسط (به‌ترتيب 4 و 96 درصد) قرار دارند.
