ريزپهنه بندي لرزه اي در بجنورد به منظور استقرار سامانه هاي سطوح آبگير باران

در مناطق خشك و نيمه خشك، مقدار بارش از لحاظ پراكنش زماني و مكاني نامعين مي باشد. از طرف ديگر در اين مناطق به دليل كمبود پوشش گياهي عمده بارش به علت شدت زياد تبديل به رواناب شده و همان ميزان كم بارش نيز توسط تبخير از دسترس خارج مي شود. با استفاده از سيستم هاي استحصال آب مي توان در جهت جمع آوري مستقيم آب باران و كاهش نرخ تبخير سطحي اقدام نمود. در طراحي سيستم هاي آبگير باران، نظير سدهاي خاكي و بتني، سدهاي زير زميني، مخازن ذخيره آب و ... توجه به طراحي لرزه اي ضرورتي اجتناب ناپذير است. اولين گام در طراحي لرزه اي سازه هاي آبگير باران، برآورد شدت زلزله بر اساس وضعيت لرزه زمين ساخت و لرزه خيزي منطقه مي باشد. در اين مطالعه، با هدف برآورد شدت زلزله در مناطق مختلف شهر بجنورد براي طراحي لرزه اي سطوح آبگير باران، نسبت به تهيه نقشه گسل هاي با توان جنبش در شعاع 150 كيلومتري شهر بجنورد اقدام شد. در گام دوم، نرخ فعاليت لرزه اي گسل ها، بر اساس كاتالوگ زلزله هاي دستگاهي و تاريخي در منطقه و قانون گوتنبرگ ريشتر برآورد شد. پس از محاسبه پارامترهاي لرزه خيزي در كل منطقه، پارامترهاي لرزه خيزي و توان لرزه‌خيزي كليه گسل‌ها در شعاع 150 كيلومتري محاسبه شد. يكي ديگر از پارامترهاي موثر ديگر بر شدت زلزله در هر منطقه اثرات ساختگاهي ناشي از پروفيل خاك است. مبناي طبقه بندي نوع زمين براي ريزپهنه بندي شهر بجنورد در اين پژوهش، مجموعه مطالعات ژئوتكنيكي است كه توسط شركت هاي خدمات فني آزمايشگاهي در پروژه هاي مختلف ساختماني در شهر بجنورد در سالهاي 92 تا 99 انجام شده است. با استفاده از اطلاعات حاصله، تحليل احتمالاتي خطر زلزله براي برآورد شدت زلزله در نقاط مختلف شهر بجنورد بر حسب حداكثر شتاب افقي زمين بر حسب شتاب ثقلي (PGA) صورت پذيرفت. براي دوره بازگشت 475 سال بدست آمد. بيشترين مقادير شتاب مربوط به مناطق شمال شرقي شهر بجنورد با مقدار 0.4وكمترين مقادير آن در مناطق جنوب غربي شهر و با مقدار 0.35 حاصل شده است. در مناطق مركزي شهر و در حوالي خيابان هاي امام خميني و طالقاني براي مقادير شتاب حداكثر زمين، اعداد 0.36 و 0.37 حاصل شده است. به‌طور كلي مقادير شتاب حداكثر در مناطق مختلف شهر بر لرزه خيزي بالاي شهر بجنورد و ضرورت توجه به طراحي لرزه اي در سازه هاي آبگير باران دلالت دارد.