چگونگي تطابق روانشناسي محيط و منظر با روانشناسي معلولين جسمي- حركتي

How to match the psychology of Landscape with physical mobility disabilities

امروزه مشكلات شهرنشيني در اكثر شهرهاي ما، باعث منزوي شدن معلولين شده است. كم كم بايد براي رفع اين مشكلات چاره اي انديشيد و محيط را براي آنها مناسب تر و قابل درك تر نمود. محيط اطراف همه انسانها به وسيله سه پارامتر تصوير ، صوت و لمس اشيا و اجسام قابل درك است. اما معلولين حسي در درك محيط اطراف خود از يكي از اين سه فاكتور محروم هستند. بايد پيرامون معلولين به نحوي آرايش يابد كه نقص در درك محيط براي آنها تا حدي مرتفع گردد. در روانشناسي محيط، چهار فاكتور خلوت، فضاي شخصي، قلمرو و ازدحام مورد بحث قرار مي گيرند. طراحان خلوت را با طراحي قسمتهايي مجزا ومستقل پياده مي كنند. فضاي شخصي فاصله و زاويه قرار گرفتن نسبت به ديگران. نقش قلمروها تسهيل مقابل اجتماعي و تثبيت نظامهاي اجتماعي است و در نهايت ازدحام را دريافت بيش از حد محرك از منابع اجتماعي تعريف مي كنند.

Today, urbanization problems in most cities, has secluded disables. One must put an end to this, and make the circumstances more appropriate and suitable for them. Every human being perceives the environment via three parameters: vision, hearing, and the touch of objects. But sensory disabilities are deprived to understand their environment via one or more of these. One should arrange the circumstances for them in a way that minimizes their disability in perception of the space. Four parameters are considered in landscape psychology: sanctum, private intimacy, territory and the crowd. Designers perform the sanctum thorough individual and segregated stages. Private intimacy consists of angle and bios in relation to other people. The role of territories is to facilitate the social counters, and to fix the social systems. Finally crowd is defined as excess reception of stimulus from social recourses.