افزايش تاب‌آوري محيط ‌زيست شهري با زيرساخت‌هاي سبز در شهر اسفنجي با رويكرد توسعه كم اثر(LID)

Increasing the resilience of the urban environment with green infrastructure in the sponge city with the approach of low impact development

تاب آوري يكي از مفاهيم نوين در ادبيات پايداري مي‌باشد و مفهموم جديدي از ارتباط انسان و محيط را بيان مي‌كند. هر چند اجتناب از بحران ممكن نيست اما با‌ طراحي مناسب مي‌توان از صدمات حاصل از بحران‌ها كاست. لذا بررسي تاب آوري شهري يكي از موارد حياتي براي آمادگي شهر در برابر بلاياي طبيعي و انسان ساخت است. با افزايش ميزان تاب آوري شهرها مي‌توان خسارات ناشي از مخاطرات را به حداقل ممكن رساند. زيرساخت‌هاي سبز يكي از مطمئن‌ترين روش‌هاي افزايش تاب‌آوري شهري به حساب مي‌آيد كه به خودي خود داراي سياست‌هاي متعددي مي‌باشد. يكي از اين سياست‌ها، شهر اسفنجي است. شهرهاي اسفنجي به طور كلي شهرهايي با نفوذپذيري بيشتر و در نتيجه با تاب‌آوري بيشتر هستند. به همين منظور در سال 2013 براي اولين بار اصطلاح شهر اسفنجي در كنفرانس‌هاي بين‌المللي آورده شد و سرانجام در سال 2015، جمعا 16 شهر در كشورچين به عنوان شهر اسفنجي آزمايشي انتخاب و فرآيند ساخت شهرهاي اسفنجي آغاز شد. هدف اين مقاله معرفي روش‌هاي اين سياست جهت كاهش خسارات ناشي از مخاطرات طبيعي به منظور به كارگيري در شرايط مشابه در شهرهاي مناطق خشك و كم باران ايران است.

Resilience is one of the new concepts in sustainability literature and expresses a new concept of human-environment relationship. Although it is not possible to avoid the crisis, but with proper design, the damage caused by crises can be reduced. Therefore, examining urban resilience is one of the vital things for the city s readiness against natural and man-made disasters. By increasing the resilience of cities, the damage caused by hazards can be minimized. Green infrastructure is considered one of the most reliable ways to increase urban resilience, which itself has many policies. One of these policies is the sponge city. Sponge cities are generally more permeable and therefore more resilient. For this purpose, in 2013, for the first time, the term sponge city was brought to international conferences, and finally, in 2015, a total of 16 cities in China were selected as experimental sponge cities, and the process of building sponge cities began. The purpose of this article is to introduce the methods of this policy to reduce damages caused by natural hazards in order to be applied in similar conditions in the cities of dry and low rainfall regions of Iran.