كليدواژه :
گونه هاي بومي , گياهان دارويي , خشكي , شوري
چكيده فارسي :
در ادوار گذشته در كنار توجه به تفرج روح و زيبايي، جنبه دارويي و اقتصادي كشت گياهان در فضاي سبز و باغها مدنظر بوده و در همة آنها از باغ معلق بابل مربوط به سالهاي قبل از ميلاد مسيح تا پرديسهاي ايراني مربوط به قرن پنجم ميلادي ضمن رعايت جنبههاي زينتي و هنري گياهان كاشته شده، مصارف خوراكي، دارويي، صنعتي، دفع آفات و مانند آن مورد توجه جدي بوده است و در چار چوب سنت و اصول، هيچ چيز بيمورد و يا تنها براي زيبايي وجود نداشته بلكه آنچه مفيد و لازم بوده زيبا عرضه شده است. در اين بررسي ضمن مرور منابع قديمي مربوط به احداث باغ در مناطق شور و خشك گزارشي از تحقيقات انجام شده توسط نگارنده و همكاران با موضوع گياهان دارويي متحمل به خشكي و شوري در دهه اخير ارايه شده است. بر اساس نتايج حاصل، از جمله گياهان دارويي كه در احداث باغهاي عمومي در ايران مورد استفاده قرار گرفته اند اقاقيا، بيدمشك، خرزهره، زوفا، سنجد تلخ، ريش بز، بابونه، گل انگشتانه، زرشك، ختمي، گل ساعتي، گل سرخ، گاوزبان، هميشه بهار، گلرنگ و زعفران و مانند آنها بوده است. و گياهاني مانند مرزه خوزستاني، مرزه رشينگري، مرزه بختياري، كاكوتي چند ساله، برازمبل، درختچه مسواك و زرشك قابليت استفاده در فضاي سبز مناطق خشك را دارا هستند و در نهضت كاشت يك ميليارد نهال مي توانند جايگاه ويژه داشته باشند.
چكيده لاتين :
In the past periods, in addition to paying attention to the recreation of the soul and beauty, the medicinal and economic aspects of growing plants in landscape and gardens were considered, and in all of them, from the hanging garden of Babylon from the years before Christ to the Iranian campuses from the fifth century AD, while observing ornamental and artistic aspects of cultivated plants, edible, medicinal, industrial, pest control have been given serious attention, and within the framework of traditions and principles, what is useful and necessary was presented beautifully. In this review, while reviewing the old sources related to the establishment of gardens in salty and dry areas, a report of the research conducted by the author and colleagues on the subject of medicinal plants tolerant to drought and salinity in the last decade has been presented. According to the results, the most important medicinal plants which have been used in the construction of public gardens in Iran are acacia, burdock, oleander, hyssop, bitter elder, goat s beard, chamomile, thimble flower, barberry, marshmallow, hourglass flower, borage, saffron and so on. Other plants such as Iranian native savory, Kakuti, Brazambel, Mesvak shrub and barberry can be used in the landscpe of dry areas and can have a special place in the movement of planting one billion plants.
