بررسي جنگل‌كاري‌هاي فضاي سبز و عرصه‌هاي طبيعي شهرستانهاي حاشيه كوير در استان اصفهان

Investigating the afforestation of natural areas and green spaces in the cities on the edge of the desert in Isfahan province

با توجه به روند تخريب جنگل‌هاي طبيعي، افزايش جمعيت انساني و نياز روز افزون به خدمات اكوسيستمي، توسعه جنگل و جنگل كاري امري اجتناب ناپذير خواهد بود. پروژه‌هاي جنگل كاري در سال‌هاي اخير، با توجه به اهميت زيست محيطي و اقتصادي- اجتماعي، رشد زيادي داشته و به صورت يك فعاليت عمراني و توسعه درسطح بين الملل مطرح گرديده است. به‌منظور ايجاد بانك اطلاعاتي به‌هنگام و دقيق از وضعيت جنگل‌‌كاريهاي شهرستانهاي حاشيه كوير استان اصفهان شناسايي و اطلاعاتي ازقبيل تاريخچه و مساحت جنگل‌كاري ها، نوع گونه‌هاي كاشته شده، شناسايي سازگارترين گونه‌ها، ارزيابي عمليات احيايي و درنهايت تحليل برنامه جنگل‌كاري استخراج شد. نتايج نشان داد شهرستانهاي حاشيه كوير استان اصفهان داراي 4/281403 هكتار جنگل كاري سنواتي، 0/452 هكتار كمربند سبز، 3094 هكتار فضاي سبز شهري و175 هكتار بوستان شهري مي باشد. بيشترين سطح جنگلكاري سنواتي به گونه هاي تاغ و بادام اسكوپاريا متعلق بود. بيشترين و كمترين سطح جنگلكاري سنواتي به شهرستانهاي آران و بيدگل و كاشان اختصاص داشت. بيشترين و كمترين مساحت فضاي سبز شهري به ترتيب متعلق به شهرستان اردستان (695 هكتار) و شهرستان خورو بيابانك (37هكتار) مي‌باشد. انتخاب گونه هاي مقاوم به خشكي و شوري، اجراي سيستم هوشمند پايش آفات و بيماريهاي گياهي، هرس و شاداب سازي، مديريت تنوع گونه اي و ديرزيستي گياهان از جمله رهيافتهاي موثر در توسعه فضاي سبز مناطق حاشيه كوير مي باشند.

Considering the process of destruction of natural forests, the increase of human population and the increasing need for ecosystem services, forest development and forestry will be inevitable. Forestry projects have grown a lot in recent years, due to their environmental and economic-social importance, and have been presented as a construction and development activity at the international level. In order to create an up-to-date and accurate data bank of the state of afforestation in cities on the edge of deserts in Isfahan province, information such as the history and area of afforestation, the type of planted species, the identification of the most compatible species, the evaluation of rehabilitation operations, and finally the analysis of the afforestation program was extracted. The results showed that the area of annual forestry, green belt, urban green space and urban parks is respectively, 281403.4, 452, 3094 and 175 hectares. The most area of annual forestry belonged to Haloxylon ammodendron and Amygdalus scoparia. The most and the least area of annual forestry was allocated to Aran-bidgol and Kashan cities. The maximom and minimom area of urban green space belonged to Ardestan city (695 hectares) and Khoro Biyabank city (37 hectares), respectively. Drought and lack of moisture, longevity, overgrazing, plant pests and diseases, inappropriate species selection are among the most important factors of unsuccessful afforestation in Isfahan province. Selection of drought and salt resistant species, implementation of intelligent monitoring of pests and diseases, pruning and revitalization, management of species diversity and plant longevity are the effective programs in the development of green space in cities on the edge of the deserts in Isfahan province.