مقايسه ميزان نويز توليدي در خط مترو تهران و دانشگاه علم و صنعت ايران و اثران آن

نويز به عنوان يكي از شيوه‌هاي آلودگي محيطي، در حال حاضر به يكي از مشكلات مهم شهرنشيني تبديل شده است. بر اساس تحقيقات، نويز مي‌تواند بر انسان‌ها و اكوسيستم تأثيرات منفي داشته باشد. از سوي انسان‌ها، نويز مي‌تواند به صورت مستقيم تأثيرات جسماني و رواني مختلفي را مانند نويز مي‌تواند باعث بروز مشكلات خواب، كاهش تمركز و توجه، افزايش استرس، افزايش فشار خون به وجود آورده و حتي باعث سرطان شود. همچنين، تأثيرات نويز بر روي حيوانات و گياهان در اكوسيستم نيز مي‌تواند شامل كاهش تنوع زيستي، تغيير در كيفيت زيستي خاك، كاهش شدت فعاليت‌هاي شكار و جستجوي غذا و حتي اختلال در رفتارهاي تعاملي با هم‌نوعان و جلوگيري از تكثير و توليد مثل باشد. علاوه بر اين، نويز مي‌تواند به عنوان يكي از عوامل آلودگي محيطي با افزايش شدت دما به تغييرات آب و هوا و افزايش آلاينده هاي آن منجر شده و در نتيجه به شدت كيفيت هوا آسيب برساند. با توجه به اين واقعيت‌ها، لازم است تا براي مقابله با نويز، اقدامات مرتبطي انجام شود. در اين مقاله به مقايسه ي نويز در محيط شلوغ مترو تهران و محوطه دانشگاه علم و صنعت تهران با استفاده از نرم افزار براي سنجش ميزان نويز موجود در محيط پرداخته شده. بررسي ها نشان دادند كه متروها به دليل حجم بالاي مسافران، تردد پايدار و استفاده از تجهيزات بزرگ و پيچيده، به يكي از منابع عمده توليد نويز در شهرها تبديل شده‌اند. در حالي كه در محيط دانشگاه به مراتب شاهد آلودگي صوتي كمتري بوديم. در پايان پيشنهاداتي براي كاهش نويز در مترو ارائه شد.