مديريت منابع راديويي و تخصيص منابع مبتني بر داده كاوي در شبكه هاي بي سيم نامتجانس

Radio resource management and resource allocation based on data mining in heterogeneous wireless networks

توسعه سريع فناوري شبكه و تكامل آن به سمت شبكه هاي ناهمگن منجر به افزايش تقاضا براي پشتيباني از نظارت خودكار و مديريت شبكه هاي ناهمگن ارتباط بي سيم شده است. يكي از چالش هاي مطرح در بستر شبكه بي سيم نامتناجس، بحث مديريت و تخصيص منابع مي باشد. با استفاده از مديريت و تخصيص منابع، كارايي كلي شبكه بهبود يافته و همچنين تضمين مي كند كه منابع راديويي شبكه به طور كارآمد و منصفانه بين ايستگاه ها تخصيص يافته است. از آنجا كه مسأله مديريت منابع در كارآيي محيط شبكه بي سيم بسيار تاثيرگذار است، لذا ارائه الگوريتمي كارآمد مي تواند پارامترهايي نظير بهره برداري از منابع و كارايي را بهبود دهد. به منظور حل مشكل مديريت منابع، در اين مقاله روشي جهت مديريت منابع راديويي و تخصيص منابع مبتني بر داده كاوي در شبكه هاي بي سيم نامتجانس ارائه شده است. در روش پيشنهادي از الگوريتم بهينه سازي ملخ جهت يافتن بهترين نمونه پاسخ يا همان آرايه با مقادير مناسب براي تخصيص منابع به ايستگاه ها استفاده شده است. هدف روش پيشنهادي استفاده حداكثر از منابع و هم چنين تخصيص بهينه منابع و افزايش توان گذردهي در محيط شبكه بي سيم نامتجانس است. نتايج شبيه سازي نشان مي دهد كه روش پيشنهادي، به دليل محاسبات كمتر نسبت به روش هاي قبلي سريع تر هستند و با اختصاص هر منبع به يك ايستگاه بازدهي بيش تري دارد و همچنين توانسته به صورت چشم گيري استفاده از منابع را افزايش و معيارهاي توان عملياتي سراسري و شاخص Jain را بهبود دهد.