كنترل كيفيت مواد غذايي با استفاده از حسگرهاي نوري

امروزه توسعه روش هاي سريع، كم هزينه و در محل براي آناليز و ارزيابي كيفيت مواد غذايي ضروري مي‌باشد. روش‌هاي مرسوم مورد استفاده در آناليز مواد غذايي روش‌هاي خوب و مناسبي هستند اما داراي يك سري محدوديت‌ها و معايبي هستند. در حال حاضر استفاده از حسگرها و به ويژه حسگرهاي نوري به عنوان روشي سريع، دقيق، حساس و ارزان در آناليز و بسته بندي مواد غذايي توجه زيادي را به خود معطوف نموده است. به طور كلي ساختمان يك حسگر نوري شامل اكسوكروم و عضو گيرنده مي‌باشد. اكسوكروم عضو اصلي براي ايجاد سيگنال نوري و عنصر گيرنده پذيراي گونه آناليت است. اين دو قسمت توسط يك فاصله دهنده به يكديگر متصل شده‌اند؛ اما يكي از شاخص‌هاي اساسي در پيشرفت‌هاي اخير حسگرهاي نوري، پاسخ‌گويي اين حسگرها به محرك شيميايي با ايجاد سيگنال‌هاي قوي مي‌باشد. اين مقاله به كاربرد حسگرهاي نوري در آناليز مواد غذايي جهت تشخيص اجزاي غذايي، آفت كش‌ها، باكتري‌هاي بيماري زا در مواد غذايي، فلزات سنگين، افزودني‌هاي غذايي، بيوفيلم ها و همچنين تشخيص بقاياي آنتي بيوتيك‌ها مي‌پردازد. بنابراين حسگرهاي نوري به ‌دليل پتانسيل بالا جهت شناسايي كاتيون‌هاي فلزي، آنيون‌ها، مواد رنگزاي آلي، داروها و آفت‌كش‌ها، تهيه آسان، سنجش سريع، حساسيت و انتخاب پذيري بالا و همچنين قابليت سنجش با چشم غير مسلح مورد توجه مي‌باشند. حسگرها و زيست حسگرهاي نوري پتانسيل زيادي در تشخيص عوامل بيماري زا، آفت كش‌ها و باقي‌مانده‌هاي دارو، فلزات سنگين و ساير مواد سمي موجود در غذا دارند. حسگرها به دليل ويژگي‌هاي راحتي استفاده و پاسخ سريع توجه زيادي را به خود جلب كرده‌اند. به دليل داشتن همين مزايا و ويژگي‌ها، حسگرهاي نوري در زمينه‌هاي گوناگوني همچون آناليز مواد غذايي، مديريت مواد زائد، محيط زيست، سم شناسي باليني، درمان زيستي نوكلوئيدهاي پرتوزا و ... كاربرد پيدا كرده‌اند.